Mexico, Mexico, Mexicooooooh

Dag 47

Dinsdag 5 december: Mooie grotendeels onverharde route langs meren, door bossen en velden

De route was erg mooi vandaag en we zijn nauwelijks auto’s tegen gekomen. Wel veel mensen op de fiets die in de landbouw werken.

Daarna gingen we onverhard verder. Er waren veel (grote) plassen waar we doorheen moesten maar dat maakte de pret alleen maar hoger.

Nu zitten we in een deftig hotel iets ten zuiden van Comitán. Alles is hier lux maar ook daar houden we wel van.

Dag 48

Woensdag 6 December, Mooie waterval en veel pech

Het fietsen stelde deze dag niet veel voor. Ongeveer 35 km, naar beneden uitrollen was een makkie.

Het eerste stuk had Geert nog een helm op, maar na een ontbijt in een dorpje verderop niet meer. Dat ontdekte we toen we bijna beneden waren. Weer naar boven fietsen was geen optie. En och ja, het was toch zijn oude helm, we kopen wel ergens een andere….

Cascadas el Chiflón

We waren op tijd bij de watervallen en het was prachtig. Steeds verschenen er nieuwe watervallen toen we naar boven liepen.

Hij stelde voor om helemaal naar de top te gaan. Voor een paar euro deden we dat graag.

Pech

Toen ik mijn bril (dure multifocale bril met titanium montuur) nodig had, zat deze niet meer in mijn rugzak. Daar ben ik altijd heel zuinig op, alleen deze ene keer was ik vergeten om hem in mijn brillen doosje te doen! De hele route heb ik nogmaals afgelegd, t/m de top. Daarna nog een keer…. alles tevergeefs, nergens meer te vinden. Zwaar balen!

Door al het oponthoud zijn we ook niet meer verder gefietst. Nu liggen we hier, in een hangmat, in het donkere bos voor de tent nog even na te babbelen.

Hoort de wind waait door de bomen:

Dag 49

Donderdag 7 december, moeizaam klimmen over onverharde wegen en weer verder.

De eerste 30 km was onverhard en er zaten 2 flinke beklimmingen in.

Soms is het zo steil dat je niet meer kunt fietsen (zelfs Geert niet) Echter, een zware fiets naar boven duwen is nog erger. Een keer bleef ik net zo lang fietsen tot ik letterlijk omviel, dat was dan weer grappig…

De volgende 30 km was verhard op een hele rustige weg. Daar zat nog een lange klim in maar deze was goed te doen.

Hierna was het nog zo’n 30 km langs een drukke weg naar San Cristóbal de la Casa. Vooraf had ik al besloten om dit deel op de een of andere manier met een voertuig af te leggen.

Liften lukte niet en dus gingen we naar het centrale plein van de stad Teopisca. Nadat we wat hadden rondgekeken, wenkte de chauffeur van een klein busje die naar San Cristóbal ging. Mijn fiets ging er net achterin nadat ik het voorwiel had verwijderd en die van Geert werd met een touwtje vastgebonden op het dak. Gelukkig is alles heel aangekomen.

San Cristobal de las Casas

We hadden eerst een “warmshower” gezocht, maar dat was niet gelukt. Maar Oscar (van warmshower) gaf ons 3 tips voor een hostel, de 3e is het geworden. Er lopen hier vooral wat hippies rond in hun blote bassie, maar gelukkig hebben wij een eigen kamer met privé douche en wc. Laat zij hun eigen gang maar gaan…

We hebben in de avond heerlijk gegeten en rondgelopen in de levendige straten.

Er was een feest van de heilige maagd maria die hier wordt vereerd. Dit is haar heilige week en de 12e is het hoofdfeest! Overal waren optochten, het hield niet op. Hier een kleine impressie.

Na al deze feestvreugde hebben we nog een cocktail gedronken in een rustige bar en toen gingen we naar ons bedje toe.

Dag 50

Vrijdag 8 december, San Cristóbal de las casas

Vannacht hebben we slecht geslapen, want zowat om de 5 minuten worden er vuurpijlen afgeschoten. Soms met 10-tallen tegelijk. De hele nacht gaat het “boem, boem, boem etc) We begrijpen niet dat die mensen nooit gaan slapen…

Deze dag zijn we begonnen met een “Free tour” door SanCris.

We waren met 14 toeristen waaronder ook een Nederlands gezin met 2 kleine kinderen die nog net geen schoolplicht hadden. Ze zagen er leuk uit.

De gids heeft heel veel verteld, te veel om op te schrijven, dus dat doe ik dan ook niet. Hier een korte impressie:

Cola is hier soms nog goedkoper dan water!

Na deze tour hadden we een afspraak met Oscar, de man van Warmshower waar we niet slapen maar die ons wel graag wil rondleiden. Om 2 uur stond hij voor ons hotel.

Samen met Oscar zijn we eerst een nieuwe helm voor Geert gaan kopen.

Na een korte pauze in ons hotel kwam Oscar ons al weer ophalen. We hebben hier eerst wat gegeten:

Daarna zijn we verder de stad weer ingelopen.

Oscar haalt vaak gratis brood bij iets wat wij “De voedselbank” zouden noemen. Het is bij een bakkerij die het brood na 8 uur weggeeft wat die dag niet is verkocht. We hebben samen met Oscar een kwartier in de rij gestaan en we hebben ieder een portie brood gekregen. We lijken wel ingeburgerd.

Het was laat geworden en ik moest nog veel bloggen en er is hier nog veel meer te doen. Daarom hebben we besloten om nog een nacht langer in dit hostel te blijven. Gelukkig was noze kamer nog niet bezet.

Dag 51

Zaterdag 9 December, Chamula en de Virgin van San Cristobal

Rond half 12 zijn we met Oscar vertrokken met een busje naar de plaats Chamula. Dit is een plaats waar nog een authentieke Maya stam leeft.

De Maya’s komen op het plein voor de kerk met allerlei spulletjes naar je toe om te vragen of je iets wil kopen. Ze zeggen dan “wil je wat kopen als je de kerk uitkomt”. Als je “ja” zegt komen ze daarna naar je toe. Je moet dan iets kopen en de prijs wordt 10x zo duur. Als je het niet doet, wordt de politie erbij gehaald…. Ook wij kregen deze vraag maar we hebben vriendelijk bedankt! Oscar had ons gewaarschuwd.

Overal werd gewaarschuwd dat je binnen géén foto’s mocht maken en dat hebben we dus ook niet gedaan. De vloer was bezaaid met dennennaalden en er branden idd wel duizenden kaarsen. Ze werden door de bevolking ritueel in een rijtje op de grond vast gesmolten en daarna aangestoken. Het was erg warm binnen en er was bijna geen zuurstof meer.

Volgens Oscar zoeken deze Maya’s altijd een excuus om dronken te worden of te zijn. Het lijkt of overal een feestje wordt gevoerd. De rechtsstaat is ook erg ruw: Eens was er een maya vrouw vermoord. Deze politiestaat heeft daarna 3 verdachte mannen (geen maya’s) levend verbrand en dit op video vastgelegd. Destijds stond Mexico op zijn kop want dit is overal uitgezongen.

We hebben met Oscar ergens goedkope pox (lokale sterke drank) gekocht en dit ter plaatse opgedronken. Het was lekker en gelukkig niet zo sterk dat we er dronken van werden. We hebben dus ook geen maya’s lastig gevallen.

Daarna zijn we weer met de het busje teruggegaan naar San Cristobal. Wederom waren er weer vele optochtem te zien. Te veel om wederom vast te leggen.

We nog even de kunstmarkt bezocht.

We hebben nog wat rondgelopen, schoenen laten poetsen en koffie gedronken. Ondertussen bleef Oscar maar praten. Vooral over drugs en drank en andere stoute dingen die hij vroeger allemaal heeft uitgevoerd. Ik was wat “overbeladen” met al zijn verhalen, maar Geert bleef maar naar meer dingen vragen. Hij weet nu alles van de drugs in Mexico. Wil je daar meer van weten? Dan moet je het aan Geert vragen.

Zie hier voor meer informatie over dit feest

Moe maar voldaan hebben we afscheid genomen van Oscar en zijn we op tijd naar het hostel gegaan. Daar heb ik deze blog bijgewerkt en ook daarvan ben ik nu helemaal verzadigd.