Op weg naar de woestijn.

geplaatst in: Colombia 2022 | 1
Gisteren ochtend hebben we afscheid genomen van dit ECO knorretje en van de vriendelijke mevrouw van het ECO-park.

Nog één foto van de omgeving…
En na een kleine river crossing kwamen we weer op de grote weg.
Het eerste deel van de grote weg was rustig en verhard. Het ging een beetje op en af, dat ging lekker.
Exotische plant langs de weg. We weten niet wat voor “noot” erin hangt…
Er waren mooie rotsen langs de weg.
…en iets verder van de weg vandaan.
Nog een brug over en daarna zaten we langs een hele drukke weg. We krijgen onderweg heel veel duimpjes en toeters en bellen. De kudo’s vliegen om onze oren!
De vrachtwagens schuren ons voorbij en zuigen ons mee. Het blijft ons verbazen hoe weinig rekening ze houden met fietsers. Gelukkig is er meestal een strook van 1 meter langs deze weg, daar voelen we ons nog redelijk veilig.
Nog een mirador…
We zijn gestrand bij een motel met een heel gezellig wegrestaurant waar we deze ochtend ook weer hebben ontbeten.

We leven hier van vers fruit. Dat begint iedere dag al in de ochtend met “jugó fresco”. Vandaag hebben we onderweg ananas, watermeloen en nog 2 keer een verse vruchtensap van exotisch vruchten gedronken. Zo lekker kunnen ze dat in Nederland niet maken en het kost allemaal maar een beetje.

Tot Neiva moesten we langs dezelfde drukke weg als gisteren, dat vind ik maar niks maar Geert vind het fijn dat hij lekker door kan fietsen, al moet hij dan wel iedere keer op mij wachten.

Het was erg druk in de dorpen waar we door heen fietste.
Ze verkopen heel veel fruit en hier bossen tomaten.
Kokosnoten groeien hier ook.

Onderweg op de drukke weg stak en een hele grote imposante leguaan over. Even dachten we dat hij het niet zo overleven, maar gelukkig verminderde de auto’s vaart. De leguaan was te snel voor een foto.

We konden goed merken dat het zondag was. Overal leek er wel een feestje te zijn, vooral hier aan het water.
Hier het volledige nummer nog een keer.
Eerste kennismaking met de woestijn, er groeien grote cactussen.
El Desierto de la Tatacoa.
De gekleurde woestijn.
en nog een keer…
Saampjes.
We hebben de tent opgezet op de top bij een hostel. Het is hier lekker warm maar met een zwoel windje is het goed te doen. We verwachten geen regen daarom hebben we alleen de binnentent opgezet zodat we vannacht naar de sterren kunnen kijken.

Morgen is het weer tijd voor een rustdag. Hasta mañana.

  1. willem

    Na al dat overdadige nattige groen lijkt me zo’ n woestijn een echte belevenis. Zijn daar ook vogels te zien?
    Geniet ze,
    Willem
    P.s
    Om even het contrast aan te geven: we mogen weer naar de ijsbaan, terwijl op dit moment storm Corry over het land raast…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *