Weer op de fiets

Gisteren ochtend dachten we nog naar Popeyan te fietsen, maar toen we wilde vertrekken vertelde de zoon van de eigenares van het hostel, dat de route bovenlangs gevaarlijk zou zijn ivm de guerrilla. Gelijk besloten we om dan maar een andere route te nemen. Het eerste stuk hiervan, was dezelfde weg als de “attractie route” van een paar dagen eerder.

In een restaurant, waar we even pauseerde wisten ze ons te vertellen dat de route die we in gedachte hadden helemaal niet gevaarlijk was… Maar ja, toen wilde we ook niet meer terug.

De volledige route was een onverharde keienweg, de omgeving was naturaleza.

Smalle wegen, met mos begroeiing. We zijn nauwelijks iemand tegengekomen. De guerrilla had ons zo kunnen overvallen.

In de verte zagen we een waterval waarvan we gehoord hadden dat deze erg mooi was.

Deze waterval was volgens de gids niet meer van dichtbij te benaderen. Maar dat wilde we zelf bekijken of dat echt zo was.

In het bos lag een oud bordje waarop stond welke richting je op moest lopen naar de cascada. De fietsen hadden we in het bos verstopt.

In het begin was er nog iets van een route zichtbaar, maar wat later moesten we ons door het oerwoud wringen, Geert wist van geen ophouden.

Bij dit riviertje lag een plank in het water, dat moet de route zijn geweest. We waren er bijna.

Wat later zagen we deze waterval langs de weg.

Tegen de avond zijn we in het dorpje Santa Leticia aangekomen. Er fietste gelijk wat kinderen mee, die vroegen of we “dinero” hadden, de boefjes.

We hebben daar geslapen in een eenvoudig hostel en “El menu del dia” gegeten in het plaatselijke restaurant.

Vanochtend hebben we eerst goed ontbeten en rond 8 uur zaten we al op de fiets.

In het dorpje (Santa Leticia) in dit dal hebben we geslapen.

Dit was het hoogste punt van de route van vandaag.

Halverwege de route kwam Geert erachter dat hij zijn goede regenjas in het hostel had laten hangen. Dat was wel even balen, maar och, het is maar een jas. In Plato heeft hij een hele grote zwarte poncho gekocht die we zelfs als tent kunnen gebruiken of als afdakje voor 2 fietsen.

Het dorpje Paicol. Zo wit moet Popeyan er ook uit gezien hebben, kunnen we dat ook afvinken 😄

Volgens iOverlander zou 6 km ten zuiden van Paicol een mooie eco camping zijn met waterval en zwemparadijs. Het was een hele stijle klim om daar te komen. De camping viel vies tegen. Er waren alleen smerige plekjes. Er lopen hier van allerlei beesten rond die alles onderschijten, dat zullen ze wel “ECO” noemen. Met deze ECO-stempel is de prijs ook 3x meer dan in de rest van Colombia.

Ik heb nog wel even gezwommen met zwemvest want dat was verplicht. Geert wilde niet.

We hebben uiteindelijk gekozen voor dit hutje. Lekker luxe met een heel groot bed

Welterusten allemaal…

Bart

Geef een reactie Reactie annuleren