We hadden onze kleren afgegeven om te wassen en daar moesten we vanochtend tot half 11 op wachten. We waren dus laat op weg.
Eerst zijn we nog even naar de markt geweest met de mooie kleding. We kwamen door Cotacachi. Daar hadden ze hele mooie spulletjes van leer. We zijn maar snel doorgefietst…We moesten een heel stuk rijden over “gobble stones”. Dat schoot niet op maar gelukkig hield het eerder op dan dat we verwacht hadden. Daarna kwamen we door wat kleine dorpjes met mooie pleintjes.De omgeving was ook weer mooiZe hadden een gedeelte van de weg afgezet om de maïs te drogen. Nog wat koeien met vreemde witte vogels. En een lange afdaling naar beneden met een mooi uitzicht van bergen die verlicht waren door de zon.
In de plaats Salinas hebben we een hostel gevonden, nou ja, hostel is een groot woord. Het is een vervallen gebouw, met golfplaten, een koude douche, een vieze beker bij een smerige wasbak, een keihard bed en een kussen van beton.
Het hele dorpje ziet er arm uit. De bewoners zijn bijna allemaal donkerder getint, geen idee wat hun afkomst is.
We gingen op zoek om wat te eten, het enige “restaurant” dat open was, zag er armoedig en vervallen uit.
We hebben er een hamburger gegeten met slappe frietjes. Ik vroeg of we wat te drinken konden krijgen, dat ging wel maar we moesten het zelf halen bij het winkeltje iets verder op.
Geert had een flesje bier maar geen opener. We vroegen om een opener, waarop de vrouw het flesje pakte, ze zette de tanden erin en open was het brrrrr.
Geef een reactie