Vinicunca = gekleurde bergen

Sicuani was een vrij grote stad die ons niet erg boeide. We zijn vroeg aangefietst om zo dicht mogelijk bij de gekleurde bergen te eindigen. Het eerste deel was 45 km lang, min of meer vlak en langs een drukke weg. Veel meer valt er niet over te vertellen.
Het tweede deel was was een stevige klim naar de gekleurde bergen. De weg was ripio maar de omgeving was prachtig!






Tegen 4 uur begon het te regenen. We hebben nog doorgefietst omdat we, tegen beter weten in, zo ver mogelijk wilde komen. Toen het begon te stortregenen werd het mij toch te gortig. In een klein dorpje vroegen we “bij een gesloten restaurant” of we de tent ergens op konden zetten. Ze verwees naar een vervallen schuur, waar ook een Argentijn met een motor was gestrand. Na een inspectie van mij, zag ik dat achter die schuur, een grote opgeruimde schuur stond die helemaal leeg was en waar alle ramen nog inzaten. De vrouw vond het goed dat we daar de tent plaatste en dat voelde als rijkdom voor ons. De Argentijn bleef in “het krot”.

Ik vroeg aan de vrouw of ze nog wat te eten had en jawel hoor, ze bereide een maaltijd voor ons 3e. Met kaarslicht hebben we dat opgegeten want electriciteit kende ze niet.
We kregen het idee om de tent de volgende dag te laten staan en na ons bezoek aan de gekleurde bergen op te halen. Maar dat kon niet, want de schuur was niet van haar…. We konden wel de bagage bij haar achterlaten en later op de dag ophalen.
Om half 5 vanochtend maakte Geert mij wakker met de mededeling “We moeten op staan anders halen we het niet”, hij was een beetje in de war denk ik….
Om 5 uur zijn we opgestaan, hebben de boel opgeruimd, ontbeten, de bagage opgeborgen en rond 6 uur zijn we aangefietst. Het was een flinke klim naar boven en we waren een van de eerste toeristen die boven waren.


De paarden stonden klaar om”andere” naar boven te brengen een stijle klim van 500 hm.

Het had veel gesneeuwd de afgelopen nacht, dat gaf mooie plaatjes maar weinig gekleurde bergen






We zijn verder gelopen naar de rode bergen. De sneeuw begon wat te dooien, zodat de kleuren beter zichtbaar werden.




Zoekplaatje:


Onze hoogste top was 5024 meter, tevens ons record. We hebben overal gelopen, ook waar het niet mocht

In de verte zagen we dat het steeds drukker werd, ongelooflijk hoeveel toeristen met busjes naar boven werden gebracht. We zouden iedereen adviseren om met de fiets te gaan, dit geeft je alle vrijheid.


Toen we naar beneden liepen begon het te regenen


Naar deze camping hadden we willen fietsen, maar goed dat het niet gelukt was

We hebben onze spullen opgehaald en heerlijk gegeten. De mevrouw nam hartelijk afscheid.
We zijn rustig naar beneden gestuiterd over de keien zodat we optimaal van de omgeving konden genieten










In het plaatsje Pitumarca hebben we een slaapplaats gevonden in een primitief hostelería met vieze toiletten en douches. Veel is hier niet te doen en lekker eten hebben we niet kunnen vinden maar we hebben wel goed geslapen na 2 vermoeide dagen.