Van Guatemala naar México.

Dag 43

Vrijdag 1 december, weer op grote hoogte.

Na een heerlijk ontbijt in het hotel zijn we weer op de fiets gestapt. Het wordt een beetje saai om te vermelden, maar ook deze keer waren de klimmen weer ongelofelijk steil, vooral in het begin en op het einde.

Toch hebben we weer een vriendelijke man gevonden die appartementen verhuurd. Hij wil alles voor ons doen. Zijn vrouw heeft de zorg voor een restaurant, daar zijn we gaan eten. De straten lopen hier recht naar boven en dus ook naar beneden. Zeker 20% als het al niet meer is, je moet oppassen om niet uit te glijden.

Dag 44

Zaterdag 2 december, onverhard.

Vanochtend hebben we weer te voet geklommen naar het restaurant van de vrouw van het hotel voor een ontbijtje. Daarna zijn we aangefietst.

Nu moet ik iets bekennen wat ik eigenlijk niet graag doe…. we moesten gelijk 400 meter steil omhoog klimmen over een onverharde weg en dat zag ik helemaal niet zitten.

Net voor de klim begon (Geert was al aan de klim begonnen) stond er een pickup truck. Er stonden veel vrouwen bij en een vriendelijke man. Ik vroeg of hij ons een paar km naar boven kon brengen.

Ook in dit land hebben de vrouwen het duidelijk voor het zeggen. De man was constant in overleg met de vrouwen. Uiteindelijk besloten zij om 200 quizales (20 euro) te vragen voor een paar km. Ik zei dat ik alleen maar 100 (10 euro) had en dat was nog niet eens gelogen.

De vrouwen hielden voet bij stuk. Mokkend liep hij weg om iemand anders te zoeken, maar hij kwam ook weer mopperend terug. De vrouwen zwichten en hij mocht ons brengen voor 100 quizales.

Samen met zijn compagnon bracht hij ons een paar km naar boven. “Verder”, vroeg hij? “Ja voor dezelfde prijs doe er nog maar wat hoogte meters bij” zei ik. Hij was een vrij man geworden nu hij aan de vrouwen was ontsnapt.

Daarna kregen we nog een flinke klim, maar toen die achter de rug was hobbelde we zo’n 1000 hoogtemeters naar beneden. Petje af voor diegene die hier ooit naar boven hebben gefietst. Het ging, gelukkig voor ons, steil naar beneden. We kregen kramp in de handen van het remmen.

We zijn naar een Finca gefietst zo’n 2 km verwijderd van de weg (lang leve iOverlander). Tot onze verbazing zagen we daar meerdere vakantie fietsen staan. Ze zijn van een Frans stel met 3 kinderen. Ze gaan in totaal 15 maanden fietsen en hebben Mexico al doorkruist.

We zijn nog even terug gefietst naar het dorp om wat te eten en boodschappen te doen. Daarna was het weer gedaan met de pret. Geert dook op tijd de tent in en ik volgde een uurtje later.

Dag 45

Zondag 3 december, Mexico

Vanochtend hebben we nader kennis gemaakt met de Franse familie die bij ons op de camping stonden. In Frankrijk mag je zonder enig bezwaar kinderen niet naar school laten gaan. Ze geven af en toe wel zelf onderwijs, maar dat is niet hun hobby. Ze gaan in Guatemala naar het noorden (Flores). Daarna nemen ze een vlucht naar Japan. Vervolgens gaan ze naar Zuid Korea en vanuit Seoul vliegen ze naar Parijs en vandaar uit fietsen ze terug naar Bordeaux. Ze hebben nog even te gaan.

We werden hartelijk ontvangen en vele mannen kwamen ons een hand geven. We bleven achterin de kerk staan en al snel kregen we ieder een stoel. Rechts zaten de mannen en links de vrouwen.

Daarna betrad HIJ het podium. Ten aanzien van al het volk bedankte hij ons voor onze komst, hij preekte dat we uit Nederland kwamen en fietste vanaf Costa Rica naar Mexico Stad. Daarna vroeg hij om applaus. De hele kerk applaudisseerde voor ons. Nu voelde we ons gezegende helden. (jammer dat ik het niet zo snel kon opnemen (-; )

Iets later moesten alle kinderen naar buiten en ging de preek verder maar ik heb het niet meer goed kunnen volgen waarom ze naar buiten moesten. Iets later zijn wij ook vertrokken.

De zegen had geholpen! We hadden de wind in de rug en de benen voelde optimaal.

Al snel kwamen we bij de grens waar we onze quizales hebben omgewisseld voor pesos. We waren de enige die de grens over wilde steken, dus ging het snel. Bijna hadden we de “uitpost van Guatemala” gemist en dat zou vreselijk zijn geweest want de immigratie dienst naar Mexico lag bijna 100 hoogtemeters lager, steil naar beneden.

Wat vonden we van Guatemala?

• Vrouwen, jong en oud, allemaal in Maya kleding, erg kleurrijk.
• Ze dragen hun kinderen tot een jaar of 2 in een draagdoek op hun rug. De kinderen zien er tevreden uit. De vrouwen kunnen zo hun werk nog uitvoeren.
• Vriendelijke en behulpzamen mensen
• Richting de grens waren de mensen afstandelijker
• Steile klimmen en grote hoogte
• Prachtige vulkanen
• Grote verschillen tussen arm en rijk
• Hoe hoger in de bergen, hoe kleiner de mensen
• Ze zijn heel veel aan het bouwen. Heel veel ferreterias (bouwmarkten)
• Carwash dingen hebben ze heel veel
• Toyota is hét merk
• Overal kleine winkeltjes met kleine flesjes water
• Veel vuilnis langs de weg.
• Veel getoeter, vooral supporters
• Puskas (Guatamaalse tortilla) zijn niet lekker, vooral omdat ze erg flauw zijn. Ze worden overal aan toegevoegd.
• Veel tuc-tuc-taxi’s waarin alles vervoerd kan worden, vol is nooit helemaal vol.
• Veel chicken bussen
• Veel tankstations en er werden ook veel nieuwe gebouwd.

México

Het franse gezin had ons verteld dat de “onverharde afsnijroute” steil naar boven ging en dat het erg moeilijk zou worden om daar boven te komen. Daarom besloten we bij de grens om een taxi te nemen. Deze was iets kleiner als we vooraf verwacht hadden.

We hadden hem verteld dat we zo’n 5 km via het onverharde pad recht naar boven wilde maar dat had (of wilde) hij niet zo goed begrepen. Ik denk ook niet dat het karretje dat getrokken zou hebben! Hij zette ons 12 km verderop in de volgende plaats af. Dat kwam ons eigenlijk ook wel goed uit, want daar konden we geld pinnen en pesos hadden we hard nodig.

Daarna moesten we toch nog even op eigen kracht fietsen. Maar met een volle maag en de zegen, was dit geen probleem.

We gingen naar een meren gebied en zochten daar een plaats om te kamperen. We hadden al snel een mooi plekje gevonden voor de komende 2 dagen. Maar… er waren ook cabanas aanwezig. Als het goedkoper was dan 30 euro per nacht, zouden we die nemen besloten we en het was 29,40. We hebben geen moment meer getwijfeld.

Dag 46

Maandag 4 december, luie dag

Het heeft zo’n beetje de hele nacht geregend en we zijn blij dat we een cabana gehuurd hebben. Het deert ons niet.

We hebben rustig de dag opgestarten zijn laat in de ochtend een wandeling gaan maken langs het meer naar Guatemala.

Na de wandeling hebben we chips gegeten, een wijntje gedronken, een tukkie gedaan en verder helemaal niets. Heerlijk is dat zo’n rustdag. Morgen gaan we weer verder. Ben benieuwd wat Mexico ons verder te bieden heeft.