De kust van El Salvador

Dag 26

Dinsdag 14 november, op weg naar de kust.

Na ruim 1000 meter dalen kwamen we weer uit op de drukke weg. Daar is niet veel aan en er is ook niet veel te zien. Maar er zijn hier geen andere wegen, dan deze hoofdweg.

Het begon zo hard te regenen, dat we een tijdje hebben geschuild. Bij kruisingen liepen hele modder stromen over de weg. Het werd inmiddels al donker (rond 5 al) en er was geen hotel te bekennen en ook geen mooi plekje into the wild. Dus ja, dan maar doorfietsen, de stemming daalde tot een dieptepunt. Het was pikdonker met razend verkeer, veel modder en grote waterplassen. Geert reed nog een hond omver, ook dat nog…

Maar zoals altijd komt er weer een oplossing. Rond half 7 kwamen we aan in La Libertad, het eerste plaatsje aan de kust. 15 minuten daarvoor had ik daar een hotel gereserveerd met booking.com. De mevrouw stond ons al op te wachten. Het hotel stond aan de kust op een mooie locatie en bij de buurman hebben we lekker gegeten.

Dag 27

Woensdag 15 november, kort ritje langs de kust.

We waren beide nog te moe om ver te fietsen. Er waren veel mensen aan het surfen over de vet hoge golven. Waarom zouden wij dat niet doen?

De helft van de auto’s is afgeslagen naar Sal Salvador en de andere helft rijdt nog op de kustweg dus het is nog steeds druk.

We gingen op zoek naar een strand waar we de tent op zouden kunnen zetten. Een knappe man (Maurits: een zwitser die hier tijdelijk woont) kwam naar ons toe toen we aan het treuzelen waren op de weg. Hij vroeg of hij ons ergens mee kon helpen. Nadat we hadden uitgelegd dat we onze tent ergens wilde opzetten, had hij wel een plekje voor ons. “Wel primitief”, zei hij.

Bovendien had hij ook nog een buiten en binnen douche en een wc voor ons. Dat was luxe voor een “into the wild plekje”.

Later zijn we gaan lopen naar het strand.

We liepen verder naar het volgende terras langs het strand om de surfers te bekijken die speelde met de golven. Weer een stukje verder konden wij spelen met de golven in een veilige kuip.

In het verleden had hij al veel fietsers voorbij zien komen en eindelijk had hij er 2 te pakken waarmee hij kon praten. Dat vond hij erg leuk.

In de avond kwam hij nogmaals een praatje maken. Hij probeert een lift voor ons te regelen, hier stijl naar boven. Of het gelukt is horen we morgen.

Toen we al enige tijd in ons tentje lagen, hoorde we (nou ja ik, Geert sliep al) het geluid van zingende mensen. Er bleek een mis bezig te zijn net achter onze tent. Hier de geluidsopname:

Dag 28

Donderdag 16 november, surf les.

De lift naar boven in de bergen is niet meer gelukt. Dus zijn we verder gefietst langs de kust.

Om half 12 besloten we al om niet verder te gaan en nog een nachtje aan de kust te blijven. We streken neer in Cocolito Campground.

Douchen doe je hier door wat water over je heen te gooien en de wc heb ik nog niet durven te gebruiken.

Daar wilde we graag gebruik van maken. Tot 4 uur moesten we wachten omdat dan de zee wat rustiger zou zijn en de temperatuur zou wat gedaald zijn.

Rond 4 uur gingen we op zoek naar onze instructeur. Jammer genoeg, waren op moment de golven nog veel te hoog voor beginners. Maar hij wilde het wel proberen. Eerst kregen we uitleg op het strand en dat was al teveel voor Geert. Hij wilde niet meer, hij is nu eenmaal geen waterrad en was bang dat hij water in de ogen kreeg.

Het was erg leuk. De golven waren nog veel te hoog voor een beginneling als ik. Soms werd ik weer het strand opgeslingerd en vaak moest ik onder de golven doorduiken. Iedere keer zei hij “na de volgende”. Het is slechts een paar keer gelukt om op het board te gaan liggen maar het was wel supervet.

Morgen gaan we fietsen naar de vulkaan. Weer een uitdaging waar we zin in hebben.