We zijn vertrokken!

Bovenstaand lied is gezongen en gemaakt door Paul Mendels op het pensionering feest van Geert. Want ja, ook Geert is nu vroegtijdig met pensioen gegaan. We kunnen nu reizen naar hartelust. Alleen voor nieuwe kleinkinderen komen we graag weer naar huis. Onze 3e wordt eind januari verwacht, deze keer van onze oudste zoon Roel en Anne. Voor de zekerheid zullen we 15 januari weer huiswaarts keren.

Vele van jullie wachten al vol spanning op onze blogs. Sommige zijn zelfs al een beetje ongerust merken we. Maar we hebben in 3 dagen al zoveel meegemaakt, dat er geen tijd meer overbleef. Maar nu dan even…

Dag 1

donderdag 19 oktober

Op donderdag 19 oktober stond Kees Remij (broer van Geert) al om half 7 voor de deur om ons weg te brengen naar Schiphol. Alles verliep gladjes. Geen files op de weg en geen lange files bij het inchecken en de security.

Daarna hebben we ruim 10 uur gevlogen naar Panama. Daar hadden we een overstap naar Costa Rica. Omdat het tijdsverschil met Nederland 8 uur is, waren we daar rond 8 uur lokale tijd, dezelfde dag dus nog.

Het was een hele drukke weg en we namen ook nog eens de verkeerde route. Een automobilist schold mij uit voor “hija de puta” (dochter van een hoer) omdat ik niet durfde oversteken en hij daar schijnbaar van onder de indruk was… Maar rond 10 uur waren we op de plaats die we eerder bedacht hadden en konden we heerlijk gaan slapen.

Dag 2

Vrijdag 20 oktober, op weg naar de vulkaan “Poas”.

We hadden een drukke ochtend: eerst inkopen doen, toen naar de fietsenmaker omdat de trapper van Geert weigerde om goed in de trapas te gaan zitten (was zo gefikst) en daarna een ship kopen voor het mobiele netwerk van Claro (dat duurde zeker een uur)

Thuis had ik al bedacht om naar de vulkaan Poas te fietsen. Daar moest ik entree kaartjes voor kopen met dag en uur van aankomst. We hadden het risico genomen om dit al op vrijdag 20 oktober om 8 uur te ondernemen. Dat hield dus in dat we flink moeten klimmen.

Het was slechts 25 km maar wel 2650 hoogtemeters. In mijn fantasie begon ik de berg op te eten, maar op het einde van de rit had de berg toch mij opgegeten.

Het wordt hier al om kwart over 5 donker, maar ik de ochtend al om kwart over 5 licht. Om 7 uur lagen we al in onze slaapzak en rond half 6 waren we al op. We hadden nog ruim de tijd voor koffie en een uitgebreid ontbijt. Kloslag 8 uur ging de poort open en konden we naar binnen.

Dag 3

Zaterdag 21 oktober: Wat een dag…

We hebben nog een stukje geklommen op de fiets en zijn toen gaan wandelen naar de vulkaan.

We hebben nog een mooie wandeling gemaakt met de Spanjaarden om een ander meer te bewonderen van een andere oude vulkaan.

Dag 3, de middag

Rond 12 uur hadden we alles gezien en besloten we om “een kortere route” te nemen naar het zuiden.

Na een paar kilometer hield dit pad op. We zagen een oud boertje lopen en ik vroeg hem waar de weg was Gebleven. Hij vertelde ons dat we beter terug konden gaan, want daar liep een mooie weg, maar dat wilde we niet. Hij liep met ons mee, en verwees toen naar de route die in onze planning zat.

Hij weest naar de hemel en zei dat god met ons zou zijn. Ik dacht aan mijn vader die vaak m mijn beschermengel is en ik gaf hem gelijk. We schudden de handen en we vertrokken

Over de 2 kilometer hebben we 4 uur gedaan, Nou, durf dat maar eens op Strava te zetten.

Dag 3, de avond.

Tijdens het koken hoorde we mensen schreeuwen.Wat ze zeiden konden we niet verstaan. We besloten om hun richting op te lopen en te kijken wat er aan de hand was. Er stond een jong stel voor de poort van “onze camping”. Ze wilden ook kamperen maar wisten niet hoe ze naar binnen moesten. Geert heeft ze de weg gewezen door het prikkeldraad en heeft hun spullen mee naar boven gezuild.

We maakte kennis met een sexy meisje met een indrukwekkende voorgevel en haar bewonderaar. Terwijl wij genoten van onze pasta gingen zij de tent opzetten. Het was een supergroot veld, maar zij plaatste hun tent naast die van ons.

Het sexy meisje met de indrukwekkende borsten giechelde bij iedere zin die ze uitsprak 2x. Gemiddeld een keer “gewoon” en te andere keer zeer schel en luidruchtig. Haar aanbidder genoot ervan.

We hadden gehoopt op ee rustige nacht met oerwoud geluiden. Maar….Gedurende de nacht werd de muziek ook nog aangezet en kregen ze nog meer luidruchtige lol. Dit duurde niet tot 10, 11, 12, 1, 2 uur… Nee het duurde tot 3 uur. Mijn oordopjes waren er niet tegen opgewassen

Iets na 5 uur zijn we opgestaan. Niet veel later hadden onze buren ook weer lol. Na een uitgebreid ontbijt probeerde we aan te fietsen.

Dag 4

Zondag 22 oktober, op weg naar Zarcero

Het sexy luidruchtige meisje met de indrukkende voorgevel en haar bewonderaar kwamen er ook alweer aangelopen. Ik vroeg of ze wel geslapen hadden. Jawel zij haar bewonderaar, in de vroege ochten Het sexy luidruchtige meisje met de indrukkende voorgevel wist me ook nog te vertellen dat ze genoten hadden van de muziek! Daarmee verdiende ze ook nog de stempel dom!

Na een paar kilometer glibberen over et onverharde pad kwamen we aan bij het verharde gedeelte! Voor ons voorlopig geen witte weggetjes meer.

In Grecia heb ik aan een man met een MTB fiets gevraagd welke weg we het beste konden nemen. Ik had een weg door een park geplant, maar het was wel een wit weggetje, dat volgens Komoot wel verhard was. De man met de MTB vertelde ons dat er allemaal lossen stenen lagen en dat je 1000 meter moest klimmen. Dus hmmm toch maar niet. Dan maar de drukke weg naar het noorden.

Hij vertelde dit terwijl we in een barretje zaten. Toen ik naar buiten ging kreeg ik de schrik van mijn leven en gilde heel hard: MIJN FIETS IS WEG. Waarop Geert antwoorde “rustig maar, ik heb je fiets verplaatst. Het hele barretje had ik wakker geschud en ze keken me gemoedelijk aan…

De weg was druk en het verkeer zoeft soms dicht naast je. Nu hebben we de tactiek dat we op het middenvan derijbaan fietsen, dan moeten ze wel wachten tot ze voorbij kunnen. Als je op het randje fiets dan schuren ze er vaak net langsop en dat is geen pretje.

Via Bookin.com hadden we een hotelletje geboekt in Zarcero. Nadat we het eindelijk gevonden hadden konden we geen contact krijgen met de eigenaar. Uiteindelijk hebben we een andere genomen en konden we heerlijk douchen en uit eten bij de chinees

Alleen moest ik toch snel terug om eindelijk eens een blog te plaatsen.