Pamplona

De routes

Spanje

Vanochtend, toen ik alles weer op de fiets had zitten, stond het jonge stel uit Nederland, waar ik eerder over schreef, voor mijn neus. Inmiddels weet ik hun namen: Maarten en Veerle. We fietste samen aan. Niet veel later kwamen we het andere stel uit Nederland tegen, daar daar schreef ik ook eerder over. Zij waren het die ver fietste en de wekker altijd zetten om half 7. Het zijn de M&Ms, oftewel Maarten en Marja.

Deze foto was bij aanvang van de klim. De M&M’s schoten naar voren en toen stonden ze weer stil en dat een paar keer achter elkaar. Maarten en Veerle deden het rustig aan, omdat Veerle veel last had van de knieën. Ik blijf als een locomotief mijn eigen tempo rijden.

Het was en het werd geen eenheid. In Saint Jean Pied de Port raasde ze door naar een camping. Ik heb ze niet meer gezien.

ik besloot om door te fietsen, het was pas 1 uur, goed weer, en op de top zou een herberg zijn (Roncesvalles)

Een herberg beb ik niet gewend, en dit was een hele grote! Vol met richtlijnen om de orde te havenen. Bij de hospedería werken alleen maar Nederlandse vrijwilligers.

ik had me al helemaal ingesteld op een grote zaal met snurkende mannen, maar een Brabander vertelde me dat ik ook mijn tentje op kon zetten.

Wel heb ik als ern echte Pelgrim meegegeten

Op naar Pamplona

Om 7 uur stond het ontbijt klaar en daarna heb ik rustig mijn tentje opgebroken en afscheid genomen van de vrijwilligers.

Rond half 12 was ik al op de camping in Pamplona. Daar heb ik uitgebreid mijn tent opgezet terwijl Ab toe zat te kijken. Toen ik klaar was heb ik een praatje gemaakt en niet veel later fietste we samen naar het centrum. Na 2 koffie en appeltaart zijn we teruggefiets en toen stond het fietsveldje bij de camping vol met Nederlanders. Omdat het begon te regenen besloten we om samen te koken

Omdat het regende kwamen steeds meer mensen onder het afdak zitten en alle Nederlanders klitten samen. Waaronder 3 net pensionado’s (Ab, Igena en ik) en Stefan van 22 en een stel uit Nijmegen met een zoontje van bijna 4. De belevenissen van het vrije fietsleven zijn uitgewisseld en het was erg gezellig.

De cursus

Hier kan ik heel kort over zijn: het was een groot fiasco. Er waren 3 medestudenten maar dat waren alle 3 beginnelingen, terwijl ik duidelijk had aangegeven dat ik gevorderd was! Ze begonnen met tellen en de klok. Al vrij snel gaf ik aan dat het niet klopte. Toen kreeg ik een blaadje met de subjunctivo (regels ken ik al) en dan mocht ik zelf zinnetjes maken. (Dat kan ik thuis ook). Ik heb gebeld naar de organisatie waar ik geboekt had en tegelijkertijd ben ik ook daar erg duidelijk geweest dat ik deze cursus niet wilde. Ondertussen ben ik maar Pamplona ingegaan, wachtend op een oplossing.

Na deze toer ben ik nog langs de school gegaan en heb ik duidelijk gemaakt dat ik mijn geld terug wilde.

Einde van het verhaal is dat ze voor mij een uitzondering maken en dat ik 3/4 deel van het geld terug krijg. Normaal krijgt niemand zijn geld terug als de cursus al is begonnen, wisten ze me te vertellen. Wat ben ik toch een bofkont 😜

Hoe nu verder?

Natuurlijk ga ik niet bij de pakken neerzitten en ben ik alweer bezig met het maken van nieuwe fietsplannen. De bus naar Nederland vertrekt vanaf deze camping op zaterdagavond 24 juni. Dus tot zolang kan ik nog genieten van het heerlijke leven op de fiets. Mijn plannen wijzen richting de Picos…