De Picos

Nummer mede uitgezocht door Paul

Bilbao (Di 13-6)

Eigenlijk wilde ik liever met de trein naar León, maar dan moest ik de fiets in een hoes of doos verpakken en dat heb ik niet. Daarom maar met de bus naar Bilbao, om vandaaruit naar de Picos te gaan. Bij het kopen van het kaartje waren ze erg streng: het voor én achterwiel moest eruit, de trappers eraf en het stuur plat. Ik zei dat het goed was maar inmiddels weet ik wel beter.

Als tegemoetkoming heb ik het voorwiel eraf gehaald en de trappers, maar ik had net zo goed alles Het laten zitten want ik moest zelf de fiets onder in de bus stoppen en niemand die er op let wat er wel of niet vast zit.

Mooie muurschildering op het busstation van Bilbao

Het weer

Onderweg in de bus hadden we flinke regenbuien, maar toen ik uitstapte in Bilbao was het droog. Er waait hier wel een stevige wind tegen en het is een stuk kouder (19 graden).

De tocht

Gelukkig heb ik de juiste route in mijn Garmin en kon ik snel de stad uit. Het was zeker nog niet spectaculair. Ik wilde naar de 1e camping maar het werd de 2e omdat de eerste geen tentenkamp had. Och ja, ben ik weer een stukje verder voor morgen en de benen voelen nog goed.

Onverwachte tunnel
Het ging weer op en af.

Nu sta ik op een camping vol met Nederlandse caravans en campers en wordt mijn powerbank opgeladen bij de buren

Verder langs de kust (wo 14-6)

Deze dag was niet bijzonder en de omgeving viel ook een beetje tegen. Hier volgen de meest spectaculaire foto’s:

Op naar de kust
Colinders
Langs rotswanden
Oude fabriek, verheven tot kunstwerk
Nog een “Mirador”

Op naar de Picos én Paul & Wilmie (do 15-6)

Omdat ik veel hoogte meters moest maken, was ik al om kwart voor 8 vertrokken. Onderweg was geen camping, dus ik moest het wel halen.

Het was een mooie rit en omdat ik me goed had voorbereid kon de afstand en hoogte alleen maar meevallen.

De koeien keken me nieuwsgierig na. Ze hadden meer aandacht voor mij dan de Spanjaarden, die zijn hier een beetje chagrijnig.

Hier de mooiste foto’s van onderweg.

Rond 3 uur was ik in Potes

De ingang van de Picos
Mooi museum over de Picos

Toen nog even naar de winkel en op zoek naar Paul en Wilmie die hier ook ergens verblijven. Ze stonden bij de verkeerde camping op mij te wachten, maar uiteindelijk is alles goedgekomen.

En heeft Paul van medibike gelijk even mijn remmen bijgesteld

We hebben het gevierd met een pilsje op de camping.

Potes is een mooi toeristisch dorpje. Daar hebben we later op de avond gegeten bij de Mexicaans, dit om alsnog Paul zijn verjaardag te vieren.

Potes in de avond.

De Picos (vrij 16-6)

Samen hebben we een wandeling gemaakt in het park. Daar ben ik naar toe gefietst (geklommen) en Paul en Wilmie zijn er met de auto naar toe gekomen.

De pelgrims

Fiets en wandelroute op Strava

De foto’s

s’Avonds ben ik heerlijk verwend met lekker eten met witte wijn.

De gastheer en gastvrouw
Samen met vriend Paultje

Extra rustdag in Potes (za 17-6)

Tja, als je zo verwend wordt, dan wil je natuurlijk niet weg. Bovendien moest ik nog routes maken om weer terug te gaan naar Pamplona waar over een week de bus klaar staat om me weer naar huis te brengen. Ook natuurlijk nog even dit blog want ik loop weer hopeloos achter.

Rond half 1 werd ik opgehaald door mijn privé chauffeur en hebben we nog een mooi rondje gelopen.

De klokkenluider, Paul vond het maar niks.

Vanavond mag ik weer eten bij Paul en Wilmie en morgen ga ik weer “On route”.

2 reacties

  1. Willem

    Hoi Jet
    Prachtig daar in de picos met steeds weer een doorklik naar de zee. Wij zijn er ook ooit geweest.
    Heb je al gallicische pandareitas (tambourijnen) gehoord? Geniet ze.
    Willem

  2. Nel

    Prachtig die Picos !! Goed dat die cursus Spaans niks was !! En wat een leuke mensen ontmoet je !! TOP

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *