Fietsend door “El Parque Nacional los Alerces”

Internet is een probleem hier, vandaar dat de berichten iets minder vaak verschijnen.

voor mijn vertrek heb ik stickers laten maken die ik af en toe uitdeel.

Van de vriendelijke jongeman die ons buskaartje opwaardeerde, kreeg ik dit bericht terug;

Hola soy el chico del colectivo, lei su post gran pagina web. Me alegro mucho les deseo un gran viaje y exitos antes cualquier necesidas hablenme. Saludos

Hi, I’m the guy from the bus that uploaded it to you, haha. I send you greetings and a great trip. excellent website

De route naar Epuyén (dinsdag 10 januari)

We zitten weer in de juiste modes en genieten volop van de mooie bergen om ons heen. Het is prima fietsweer, niet te heet, niet te koud en de wind valt nog mee. De weg is verhard en iets te druk. Auto’s razen langs ons heen en vaak worden we toegejuicht en krijgen we duimpje.

zie hier de foto’s tijdens de route (tik voor een vergroting)

De chip voor internet

In BA hadden we al een chip gekocht, maar om die aan de praat te krijgen viel niet mee. Het probleem was dat we een DNI (identiteitskaart nr) in moesten vullen en een Nederlands paspoort nummer werd niet geaccepteerd. In Bariloche zijn we naar een movistar winkel gegaan en ze heeft iets gedaan waardoor het goed moest zijn, maar eerst moesten we nog langs een kiosk om de data op te waarderen. Na dit alles zijn we aangefietst met het volste vertrouwen en zonder controle. Wat blijkt, is dat je hier bijna nergens bereik hebt met een mobiel netwerk. Nadat we dat uiteindelijk hadden konden we via de app van movistar de ontbrekende gegevens invullen. Hè hè, het werkte! Nu maar hopen op een goed bereik…

Vanaf Epuyén naar het zuiden (woensdag 11 januari)

De vooruitzichten waren goed, nog even op de drukke weg en daarna onverhard verder.

De verrassing was iets te groot. Onverharde weg, met wasbordjes en klimmetje, oké, dat hadden we verwacht. Maar ik was nog niet klaar voor tegenwind, dat kwam eerder als verwacht. Stilzwijgend ploeterde we voort. Het enige dat nog ontbrak was regen, het had nog erger kunnen zijn.

We streken neer op de 2e camping, de 1e had geen plaats meer voor ons. Een vriendelijke man (we noemde hem Niel omdat hij leek op een van de YoungOnes) leide ons naar plaats 45.

Vanochtend nam Niels hartelijk afscheid van ons nadat hij ons op de foto had gezet en wij vergaten om er een van hem te maken.

Naar Futalaufquen.

De eerste klim

Onderaan de eerste klim van vandaag heb ik het koud. Ik heb zin in de berg, kom maar op, ik lust je rauw. Het gaat goed, het eerste stuk. Maar dan begint de klim mij op te vreten.  “Gij zult niet afstappen” is een zin die me bezighoud. Hoe lang lang nog. Vlug kijk ik op mijn garmin die de hoogtemeters van de klim bijhoudt. Aha, nog maar 65 meter klimmen,  dat geeft moet! 110 heb ik er al gehad. Ik worstel en kom boven. Triomf overheerst, laat de volgende klim maar komen. Ik ben opgewarmd voor de rest van de dag.

Rond 3 uur zijn we neergestreken op een mooie camping. Daar ben ik op zoek gegaan naar internet. Nu zit ik achter een klein winkeltje te werken aan dit blog. Het is goed zo, ik ben er klaar mee! Veel leesplezier jullie.