Afscheid genomen van de beheerder van het hotel in Sigchos. Hij ziet er wat boosaardig uit maar dat was hij zeker niet. De visite kaartjes moest ik aan al onze vrienden laten zien, dus bij deze.
We hadden een korte rit gepland om langzaam aan de hoogte te wennen.
. Het was weer een mooie routeMet de bekende lama’s van Zuid-Amerika. Alle tijd om te genieten Prachtige weg met bijna geen auto’s We zijn om 2 uur aangekomen in Chugchilan.Bij een geweldig onderkomen met een zeer aardige gastheer. We hebben gegeten met 4 andere toeristen en we hebben onze ervaringen gedeeld In de middag hebben we nog een kleine wandeling gemaakt s’Ochtend hebben we hartelijk afscheid genomen van onze gastheer, we moesten aan iedereen vertellen dat ze naar hem toe moesten komen, dus bij deze.
Vandaag begonnen we met een kort maar pittig fietsritje met hele stijle klimmetjes.
Enkel een kip was op de wegEn wat varkens aan de kantDit was de omgeving Sommige wegen zijn weggespoeld door de vele regenval die wij overigens nog niet veel gehad hebben.We kwamen steeds dichter onder de wolkenMaar we zaten ook al op deze hoogte Rond de middag waren we al bij onze bestemming: Laguna Quilotoa. Hier moesten we entree betalen en we kregen gelijk een visitekaartje van een hostel. Daar zijn we maar naar toe gegaan en het is een prachtig hostel. We zitten op de kamer met de naam Kuychi. Is dat toeval?
Eenmaal binnen begon het te regenen, maar we besloten toch even het meer te gaan verkennen, ook al zagen we niets meer door de mist.
Het werd uiteindelijk toch weer een pittig rondje..
Al snel trok de mist op en konden we het meer bewonderen. Het is een groot kratermeer, omgeven door hoge rotswanden. Nog even naar de apenrots, want het leek niet zo ver…Nogmaals het meerHet was klimmen en dalenen over rotswanden klauteren Met mooie beplanting En enkele toeristen plekjes, maar die waren allemaal gesloten. We hebben ook geen enkele toerist gezien.Helemaal klimmen naar de topTot we het hoogste punt hadden bereikt. Het ging voortdurend op en af.Nog een laatste blik op het meer. We waren net voor het echt donker werd binnen (6:15).
Het was een zeer zware tocht, dat kwam met name omdat we op een hoogte van gemiddeld 3850 hm zaten. Af en toe moesten we wel even stilstaan om naar lucht te happen. Desondanks was het toch weer een fantastische dag.
We zijn pas een week onderweg, maar het lijkt al zo lang geleden. We genieten hier volop van het leven en zijn dankbaar dat we het allemaal in goede gezondheid mogen meemaken. Vive la vi!
Een hoogte van 4.000 meter heb ik mijn hele leven nog niet bereikt (lopend dan). Mijn hoogste punt was 2.690 meter in de Pyreneeën. En dat al binnen een week.
Het spreekwoord: geen kip op de weg, kreeg bij jullie een aparte betekenis, want er was nu juist wel een kip op de weg … maar verder niks of niemand. Leuk gevonden, Jet.
Wat een mooie omgeving. En jullie zijn wel echte bikkels dat je na een fietstocht nog zin hebt in een “tochtje” langs het meer, welke tocht vervolgens 3,5 uur duurt. En dan toch nog de stemming er in houden. De uitzichten waren de moeite waard en fijn dat wij er hier in Nederland van kunnen meegenieten.
(P.S. Let op spoiler …
Jullie zijn inmiddels al terug in Nederland, maar ik kom er nu pas aan toe om de serie door te nemen. Ik ga er rustig de tijd voor nemen.)
Roel
Prachtig daar zeg!
Wow
Yuk Sie
Ik geniet volop mee van jullie prachtige foto’s en verslag! Hier ook nat en mistig (gisteren). X
Jan Kooijman
Prachtig; geniet ervan!
Nel
Waar jullie ook fietsen of wandelen het ziet er geweldig uit ! En gelukkig geen last meer van de hoogte !!
Peter
Ja Jet en Geert. Erg mooi daar. Indrukwekkend!
Leon Leijtens
Een hoogte van 4.000 meter heb ik mijn hele leven nog niet bereikt (lopend dan). Mijn hoogste punt was 2.690 meter in de Pyreneeën. En dat al binnen een week.
Het spreekwoord: geen kip op de weg, kreeg bij jullie een aparte betekenis, want er was nu juist wel een kip op de weg … maar verder niks of niemand. Leuk gevonden, Jet.
Wat een mooie omgeving. En jullie zijn wel echte bikkels dat je na een fietstocht nog zin hebt in een “tochtje” langs het meer, welke tocht vervolgens 3,5 uur duurt. En dan toch nog de stemming er in houden. De uitzichten waren de moeite waard en fijn dat wij er hier in Nederland van kunnen meegenieten.
(P.S. Let op spoiler …
Jullie zijn inmiddels al terug in Nederland, maar ik kom er nu pas aan toe om de serie door te nemen. Ik ga er rustig de tijd voor nemen.)