Gister avond hebben Hans en Rosita ons iets proberen uit te leggen over de pas. “Ergens” bij de Laguna zou een stenen huisje zijn waar we konden slapen….
Na de uitleg gingen we terug naar ons hutje en toen had deze hond al onze was van de lijn getrokken en door het stof gehaald. Onze Fietsen lagen om ver en de helm lag een stuk verderop: rothond..
Vanochtend begonnen aan een mooie gelijdelijke klim met de wind in de rug.
We zijn de uit-grens van Chili gepasseerd zonder problemen, we kregen er zelfs 2 flessen water bij.
10 km voor de Laguna (más o menos) begon het eerst te regenen, toen te sneeuwen, de wind was “tegen ons gekeerd” en de klim werd heel stijl. De regenkleding kwam goed van pas!
En het was koud! Wij op zoek naar een “stenen huis” maar niks te zien hoor. Bij de zoektocht zagen we in de verte een “soort van huis”, we waren inmiddels behoorlijk onderkoeld en al onze hoop hadden we op dat huis gevestigd. Een jonge knaap deed open. We vroegen om een slaapplaats, of om in ieder geval de tent op te mogen zetten. “Nee” zei hij, dat gaat niet want dan moet je een permit hebben en zonder dat, mocht hij van zijn baas niemand laten slapen. Op mijn beste Spaans vroeg ik of hij zijn baas niet kon bellen, maar er was geen telefoon, even later had hij wel contact via een bakkie. Na een minuut of 5 was hij nog meer blij dan wij, want van zijn baas mocht hij ons laten slapen! We kregen een oude houten barak waar vroeger ooit mensen hebben geslapen. Ik heb hem goed omhelst en een dikke knuffel gegeven. We kregen ook nog hout voor een oude open haard die in een hoekje stond.
Buiten loeit de wind om het dak en het regent dat het giet. Brrrr we moeten er niet aan denken dat we in een tentje zouden zitten!
Onderstaande opdracht succesvol uitgevoerd:
Het rook naar brandhout, de wind liet de golfplaten wapperen en de sky was donker.
0 reacties