Vrijdag ochtend zijn we met regen vertrokken uit Fredonia.
Er was een flinke afdaling in de regen. Hoewel we van te voren de remmen van Nel nog hadden gecontroleerd kwam ze als een gek ons voorbijgeschuurd en even later lag ze in de berm. De remmen deden het blijkbaar toch niet goed of er ging iets anders mis. Nel was op haar gezicht terecht gekomen maar gelukkig had ze wel een helm op.
Afijn, dat was dus flink balen. Er waren gelijk mensen om ons te helpen en die hebben de ” hulptroepen” gebeld. Even later kwam de “bomberos” (brandweerauto). Daar ben ik met Nel ingestapt en zijn we terug gereden naar het ziekenhuis van Fredonia. Ik wilde liever naar Medellín maar dat mochten ze dan weer niet doen.
In het ziekenhuis ben ik de tolk geweest. Het verbaasde me, dat ze zelfs daar weinig Engels kennen. Mijn spaans is niet optimaal maar in het land der blinden is een oog koning….
Ze hebben foto’s gemaakt van de nek en het hoofd. Het resultaat: haar nek is gekneusd, de neus gebroken, er zijn schaafwonden in het gezicht, hechtingen onder de neus en een wond aan de binnenkant van haar onderlip. Ze wilde ook een CT scan maken van de hersenen en het hele gezicht maar dat kon daar niet, daarvoor moest ze vervoerd worden met de ambulance naar Medellín. Voordat dat geregeld was moesten we heel lang wachten.
Ondertussen bij de fietsen…. Er was een man van de brandweer achtergebleven bij John en Geert. Hij heeft een sjeep geregeld waar 2 fietsen in konden en 2 fietsen op het dak. Ze zijn terug gereden naar het ziekenhuis in Fredonia waar wij waren. Toen bleek dat we naar Medellín moesten hebben we gevraagd of de taxi daar naar toe kon rijden. Hiervoor had hij een “permissiebewijs” nodig omdat dit buiten zijn gebied was. Hij vroeg ons om een handtekening en in een keer reed hij weg met de fietsen en al. We bleven verbaasd achter en hoopte er maar het beste van. Een half uurtje later kwam hij terug met permissie om naar Medellín te mogen rijden, dus de mannen konden vertrekken.
Rond 4 uur vertrokken Nel en ik in de ambulance naar het ziekenhuis. De medico zal achterin bij Nel en ik mocht voorin langs de chauffeur. Hij sloeg een paar kruisjes voordat hij vertrok. Het eerste stuk ging rustig maar in Medellín was het spitsuur en keidruk. Omdat de chauffeur geen geduld had zette hij de sirene aan en ondertussen zat hij ook nog op zijn mobiel te klooien. “Eres un buen conductor” (je bent een goede chauffeur) zei ik hem en hij bedankte me voor het compliment. Toen we dichter bij het ziekenhuis kwamen ging de sirene stuk en moest hij zich weer aanpassen aan het gewone verkeer. Het was maar goed dat we niet in levensgevaar waren…
Ondertussen bij John en Geert… De taxichauffeur wilde hun afzetten bij het ziekenhuis maar dat wilde ze uiteraard niet. Ze zijn op zoek gegaan naar een hotel in de buurt van het ziekenhuis. De eerste 2 zaten vol en bij de 3e was nog een plekje omdat er een afzegging was. De chauffeur was er niet vrolijker op geworden maar de mannen waren tevreden.
Bij aankomst in het ziekenhuis in Medellín moesten we weer uren wachten, eerst op de CT-scan en daarna weer op de dokter. Het was ook erg druk. Gelukkig waren er geen beschadigingen in het hoofd maar aan de binnenkant van de onderlip zou het nog gehecht moeten worden en daarvoor moesten we de volgende ochtend om 7 uur terug komen omdat er niemand meer aanwezig was die dat klusje kon klaren. We zeiden nog dat we het niet nodig vonden maar daar dacht zij anders over. Rond 10 uur waren we weer verenigd in het hotel en is Nel naar bed gegaan. John, Geert en ik zijn nog wat gaan drinken in de lounge.
De volgende ochtend waren we om 7 uur weer in het ziekenhuis. We zijn er met ons 4e in een taxi naar toe gegaan. Uiteraard moesten we weer wachten maar geen uren. Deze keer mocht ik niet mee naar binnen voor de behandeling maar later werd ik er toch weer bijgehaald. De hechtingen waren dus niet nodig (!). Nel kreeg nog allerlei medicijnen en ze mag 8 dagen niet fietsen maar ze zou dat ook niet kunnen denken we.
Terug in het hotel hebben we genoten van een heerlijk ontbijtbuffet. Geert bleef maar smullen.
Maar… in het hotel was maar plaats voor ons voor een nacht. We hebben tot 12 uur gewacht in de hoop dat er nog afzeggingen waren maar helaas.. Dus moesten we verkassen.
Rond 3 uur waren we weer gesetteld in een ander hotel.
Nel is naar bed gegaan en wij zijn de stad ingelopen ongeveer 3 km hiervandaan.
In de avond hebben we samen bij het hotel gegeten.
In goed onderling overleg hebben we het volgende besloten. Morgen gaan John, Geert en ik weer fietsen. Nel blijft nog in dit hotel en gaat woensdag om 4 uur in de middag met de bus naar Santa Marta. Dat is in het noorden van Colombia, de bus doet er 16 uur over, dus dan is ze in de ochtend om 8 uur daar. Daar gaat ze naar een hostel en op zondag zullen wij daar ook aankomen.
Dat hebben we vandaag voorbereid. We zijn vanochtend met de taxi naar het busstation gegaan. Daar hebben we al een buskaartje gekocht en we hebben gekeken waar Nel in de bus moet stappen, dat is dus geregeld. Verder hebben we nog een sim-kaartje gekocht zodat ze altijd internet heeft en met WhatsApp kan bellen. Zelf heb ik ook zo’n sim kaartje, dus ze kan ons als “hulplijn” ten alle tijden inschakelen. Het is natuurlijk niet leuk! John wilde nog bij Nel blijven maar dat wilde ze niet en wij vonden dat ook niet fijn voor John omdat hij hier al zo lang naar toe had geleefd.
We wilde nog even naar de botanische tuin, maar die was gesloten toen we aankwamen. We hebben ons getroost met streetfoot die daar volop aanwezig was.
Zometeen nog wat eten en morgen voor een week afscheid nemen. Dat zal wel even moeilijk zijn…
Ronald Clemenkowff
Wat een pech! Hopelijk knapt Nel snel weer op, beterschap!
Hans Vos
Oei Nel, wat een pech.
Sterkte en hopelijk ben je er snel weer bovenop. Beterschap!
Marian
Oh Nel, wat jammer! Echt balen! Gelukkig ben je er goed van af gekomen! Pff schrikken. Ik hoop dat je toch kunt genieten van andere leuke dingen de komende week! Groetjes Marian
Aaltje
Veel beterschap voor Nel. En voor de andere 3 leden van het reisgezelschap: behouden vaart!
Henriëtte Geurts
O Nel, wat een pech! En inderdaad schrikken.
Hopelijk ben je weer snel opgeknapt en dat je toch nog kunt genieten in Colombia, maar ook van de komende skivakantie.
Hou je haaks!
Lidi
Hoi Nel en Co.,
Tot nu toe heb ik erg genoten van je reis en de mooie foto’s!! Maar vandaag was dat toch een stuk minder!
Wat een pech! Gelukkig lijkt het allemaal goed te komen. fijn dat jullie er samen goed uitkomen en heel veel beterschap!!
Ida
Dag Nel,
Wat een vreselijke pech. Ik hoop dat je snel opknapt. Hopelijk zijn er andere dingen om van te genieten.
Groetjes ida
Marion Maassen
Wat een ongelofelijke pech. Heel veel beterschap Nel! Wat een bikkel ben je!! Fijn dat jullie samen de beste oplossing hebben gevonden in zo’n rot situatie. Voor de fietsers veel plezier bij de voortzetting en voor Nel een extra knuffel voor een goed herstel!
Corrie en Berdien
Hoi Nel,
Balen zeg, maar jou kennende sla je je hier wel weer prima doorheen.
Probeer de komende week van de omgeving te genieten..dat gaat je vast lukken.
Hopelijk geneest het een en ander snel en kun je je volgende week weer aansluiten bij de groep.
Liefs uit Lauwe…
willem
Tsjonge,
wat een pech en wat balen, Nel.
Ik wens je veel courage en snelle genezing.
Ben ook wel eens zwaar beschadigd in Zweden tijdens ons schaatsen.
Me toen neergelegd bij de situatie en er toch wat leuks van proberen te maken: heb toen een ontmoeting met een eland(in) gehad.
Ik hoop dat het je lukt, ondanks je malheur, er iets leuks van te maken.
Misschien ontmoet je ook wel een apart dier of een apart mens.
vele groeten ook aan de andere ,
willem
Sandra
Oooh nel, wat een pech, hopelijk heb je niet als teveel last van je verwondingen en kun je nog een beetje genieten van dat prachtige land
Bart
Er is al veel geschreven en gezegd door mijn voorgangers hier, en daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. Dit is niet het verhaal wat je wilt horen: een ongeluk met een ernstige val tot gevolg. Met toch wel de nodige impact op lijf en ledematen. Ik wens Nel een snel herstel toe zodat ze en weer volop kan bewegen en uiteindelijk ook weer de laatste week mee de fiets op kan en mag. Maar eerst maar eens rustig aan doen. Wel fijn dat er in goed overleg iets is uitgekomen wat voor de situatie passend is. Allemaal toti, toi, toi en speciaal voor NEL !!
Liesbeth Lackamp
Hoi Nel,
Ik wilde reageren op jullie prachtige fietstocht door Colombia. We genoten met jullie mee.
Nu lees ik dat je een lelijke val hebt gemaakt. Wat ontzettend naar voor je. Ondanks de verwondingen zie ik dat je al weer aan het opkrabbelen bent.
Ik wens je een spoedig herstel en ik hoop dat je toch nog kunt gaan genieten van enkele mooie fietstochten.
Heel veel sterkte, ook namens Cock
Lieve groet,
Liesbeth
Ernst
Beterschap Nel en ondanks alle ongemak een goede reis gewenst.
Kees
Wat een pech Nel dat je remmen het hebben begeven en je zo’n val hebt gemaakt. Maar jou kennende ga je niet bij de pakken neer zitten. Goed dat jullie er in jullie team tot een goede oplossing zijn gekomen. Geniet de resterende dagen nog van Columbia en keep it safe!
Yuk Sie Cheung
Ik wens je een voorspoedig herstel toe, hopelijk heb je ondanks dat toch een goede week. Komt er ook een parallel blog van jou?
Anita
Jeeh zeg, na al die mooie verhalen en foto’s nu een minder mooi bericht.
Wat een pech Nel. Hopelijk voel je je weer wat beter en heb je niet al teveel pijn.
Veel beterschap en succes woensdag met de busreis. Voor de fietsers nog een mooie voortzetting.
Jet Phelan
Oh Nel wat een pech, maar gelukkig is er geen permanente schade. Wat een avontuur!! Hopelijk genees je snel en kun je toch nog genieten van Colombia. Big hug, vanuit Ierland, Jet.
Monique
Hoi Nel,
Hopelijk ben je weer een beetje bekomen van de schrik en heb je van de Botanische tuin kunnen genieten. Voor vandaag : goede busreis! Hopelijk heb je genoeg leesvoer bij je. Het zijn luxe stoelen zag ik al wel, dus je kan ook lekker slapen.. Een goed herstel nog!
Leo van den Heuvel
Hallo Nel je had gebeld .jk hoop dat je weer gauw beter bent en dat je de fiets tocht weer kunt hervatten.Groetjes Leo en ook van team up
Willy van Leeuwen
Nel wat een pech, ik hoorde het van Corrie en Helma die langs kwamen wandelen. Dat is wel schrikken. Wens je beterschap en de groetjes van Joke die vandaag jarig is. Ook groet aan John Jet en Geert.