Al Fin del Mundo y un poco mas.

geplaatst in: Colombia 2022 | 11

Eer-gisteren ochtend dachten we dat de eigenaar van de camping onze gids zou zijn naar “het einde van de wereld”, maar er werd ons verteld dat we eerst een entree kaartje moesten kopen en daarna was het “die” kant op..

Toen we enige tijd onderweg waren werden we achtervolgd door een aardige man, die, wat we iets later in de gaten kregen, onze nieuwe elegante gids was.

Hij leidde ons over de mooie paden…
Langs schitterende meren…
Dwars door het oerwoud…
Langs prachtige watervallen…
En hij hield ervan om ons samen op de foto te zetten.
Hier nog zo een, Geert moest een treedje lager gaan staan.
Nog zo’n mooie waterval.
Hier nog een.
Dit was bij het restaurant, daar hebben we een kopje koffie gedronken en een zak chips leeggegeten.
De watervallen op video.
Dit zijn de lopende bomen van het Oerwoud.
Dit is een hele grote mier, toen ik die op de foto had gezet, vertelde ze, dat het een heel gevaarlijk beestje is. Als je er door wordt gestoken moet je naar het ziekenhuis, brrrr…
Het was zo mooi! Jullie zouden het allemaal met eigen ogen moeten gaan bekijken.

Uiteindelijk kwamen we bij ” El Fin del Mundo”. Daar werden we helemaal ingesnoerd voor het geval we naar beneden zouden kukelen.

Safety first.
Onze gids ging helemaal los bij het maken van foto’s, hij maakte selfies zonder dat hij het doorhad, kijk maar…
Over deze foto was hij helemaal tevreden.
Op de terugweg hebben we hier Cana met limoen gedronken en het was nog lekker ook! Op deze manier wordt Cana gemaakt.
Dit zijn hele bedrijvige mieren, als je goed kijkt zie je ze ook terug lopen zonder bagage…

Toen we weer bij “onze” camping aankwamen, stond de family al op ons te wachten. We hebben onze spullen bij elkaar geraapt (de tent hadden we al ingepakt) en zijn vertrokken samen met de rest van de family die andere plannen hadden.

We hebben nog zo’n 25 km noordwaards gefietst. Daar zochten we een slaap plaats, maar die we in gedachte hadden was er niet.

Er stonden wel hele mooie lege kiosken langs de weg.
Aan een vrouw die er tegenover woonde, vroeg ik of we er onze tent op mochten zetten. Ze ging wat navragen in de buurt en toen mocht het.
Zie hier, ons riante onderkomen.
Poelepeltaten zaten er ook en die maken heel veel herrie en zien er indrukwekkend uit.

Toen we ons gesetteld hadden en ons eigen gemaakte prutje op hadden, kwam de mevrouw nog even langs met 2 kleine kinderen. Ze ging er rustig bij zitten en leek alle tijd te hebben. Ze vroeg “wat is dat” en ze wees naar de gasbrander. We gaven haar een demonstratie en ze was helemaal onder de indruk. Wat later vroeg ze of ik van “artesanía” hield. Tuurlijk zei ik en ze stond op om haar kunststukjes te halen. Ze kwam terug met tassen gemaakt van kraaltjes, maar ook armbandjes en kettingen. Van die laatste heb ik er een aantal van gekozen. (Souveniertjes voor Gineke en Anne, onze schoondochters) Daar heb ik haar een groot plezier mee gedaan. Het was haar beroep vertelde ze, dus veel verdient ze niet. Ze was pas 21 jaar en de 2 kinderen waren haar neefjes. Ze was de eerste die ons veel jonger schatte, alle andere hebben respect voor onze leeftijd 😉.

Gisteren ochtend (in de kiosk) bestond ons ontbijt uit koffie, chips en koekjes, meer hadden we niet.

Toen we net op weg waren stonden er heel veel militairen bij de brug. Ze waren heel aardig en eentje wilde zelfs met ons op de foto. Ze staan daar om te voorkomen dat rovers toeslaan. (waarschijnlijk oude Farc leden)
Dezelfde brug aan de overkant.
Dit is Manuel, hij fietste op een specialized MTB. Hij heeft een hele tijd met ons mee gefietst

Hij vertelde dat het verkeer gevaarlijk was, de regen (want dan kan de weg glad worden) dat er rovers op de loer lagen, dat het gevaarlijk was is Popeyan en dat het gevaarlijk was om in het noorden van Colombia want daar is het zo warm dat je er huidkanker van kunt krijgen. Tja, er zal van alles wel een beetje waar zijn, maar bang heeft hij ons toch niet kunnen maken. We hebben hem getraceerd bij een restaurant en daarna is hij weer richting huis gegaan.

Onderweg rijden heel veel grote vrachtwagens die petroleum op gaan halen ergens in het zuiden. Manuel vertelde dat het in 2032 allemaal op zal zijn en dat er dan grote problemen zouden ontstaan. We zullen het afwachten.

We hebben heel veel geklommen gisteren, een record aantal hoogtemeters en ik voel dat de hoogte training toch al zijn vruchten afwerpt. Vandaag kon ik Geert bijna bijhouden!

We hebben heel veel berichten van jullie gekregen over een artikel dat in de Volkskrant stond over fietsen in Colombia, leuk dat jullie allemaal aan ons denken! Zelfs Manuel wist ons te vertellen dat Tom Dumoulin ging trainen in zijn land.

Dit is een foto van de top waar we gisteren uitkwamen. Het landschap was tropisch groen met vele vergezichten.

We hebben gefietst tot een ecologisch hostel, althans, dat dachten we. We hadden een kippenhok dat naar putlucht stonk en ze hadden nog niet eens WiFi. Vanochtend bleek dat het gezochte hostel 50 meter verderop was….

Vandaag hebben we gefietst tot San Augustin.

Hier staat dat ze op moeten passen voor mensen op een fully… Misschien iets voor Muly, maar voor ons geld de waarschuwingen klaarblijkelijk niet. Ze schuren als gekken langs je heen en ze blijven zeker niet achter je rijden als er een tegenligger aankomt.
We zagen buffels in de wei.
En weer een militaire post. Als je goed kijkt zie je iemand zitten, de foto mocht ik van hem maken.
Onderweg hebben we hier nog trutcha gegeten, ze worden in de vijvers hieronder gekweekt. Er zat een jongeman die stage liep en op de toeristen school zat. Hij bleef maar gebrekkig Engels praten en we hadden er geen zin in, niet netjes van ons maar ja….
Hier waren we er bijna, het was de laatste klim. De omgeving is hier anders, maar ook weer schitterend met diepe ravijnen.

De laatste tijd heb ik gedonder met internet, vandaar dat jullie enkele dagen geen berichten hebben ontvangen. Hebben jullie het gemist?

11 reacties

  1. Yuk Sie

    Ha Jet en Geert, zeker heb ik jullie berichten gemist, ik dacht al dat ik geen meldingen kreeg. Dus het was extra genieten van jullie verhaal.
    En Nel en John, hebben jullie er al zin in?

  2. Bart

    Het einde van de wereld….?
    Jullie kwamen uit bij een paradijs! Wat een pracht van de natuur en wederom heel mooi weergegeven door jullie foto’s.

  3. willem

    hoi,
    wat mooi allemaal. Jullie zullen genieten.
    Ziet er wel nat uit allemaal, net als hier, maar bij jullie is het iets warmer, denk ik.
    Wees voorzichtig op de weg en nog vele mooie momenten toegewenst.

  4. Nel

    Het was effe wachten maar vanmorgen waren jullie er weer !! Geweldig weer ! Wat een natuurpracht. Die mieren met de bladeren heten bladsnijders ( weetje van Guido)
    We komen er aan !! Yes !

  5. Jan

    Wat een onderneming! De foto’s en de films geven een prachtige beeld van wat jullie meemaken. Bijzonder

  6. Ernst

    Natuurlijk hebben we jullie blog gemist.
    Wij dachten al dat jullie aan het logeren waren bij de FARC .

  7. Willy van Leeuwen

    Wat een mooie foto’s, filmpjes en prachtige verhalen, was ook wel iets voor Van Leeuwen geweest om aan te sluiten. Nel en John een goede reis en ik kijk naar nog meer mooie verhalen groet Willy van Leeuwen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *