In 2019 hebben we in Bolivia in een passagiers busje gereden over “the death road”. Colombia heeft een vergelijkbare weg genaamd “Trampolin de la Muerte”. Deze weg, die we gisteren hebben gefietst, is een hele lange mooie mountainbikeroute, maar dan met wat auto’s. De belevenis valt niet met foto’s en woorden uit te drukken, het was erg indrukwekkend. Als je op internet zoekt op deze weg zie je vele filmpjes.
Dit is het begin van de 1e klim. In de verte zie je het dorpje San Francisco. De hele weg is onverhard en bezaaid met stenen.Even genieten van het mooie uitzicht. Er staan hier geen huizen, op enkele plaatsen kom je restaurants tegen. Volgeladen bussen, op sommige zaten ook mensen op het dak. De weg door dit oerwoud zie je in de verte lopen. Rivieren stromen her en der.We hebben heel veel watervallen gezien. De een nog mooier als de ander. Ik ben gestopt om ze allemaal op de foto te zetten. Heel vaak moesten we rivierbeddingen oversteken. Ook daarvan heb ik geen foto’s meer gemaakt. Boven was het mistig, maar ook dat had zijn charmes.Oerwoud, wegen, rivieren en watervallen. Alles is puur. Deze waarschuwing zagen we vaak. Voor auto’s en vooral vrachtwagens kan het gevaarlijk zijn. Voor fietsers is het goed te doen. Hier staat alles vast. De vrachtwagens kunnen elkaar niet passeren en achter ieder staan alweer andere auto’s. Dus een rij moet achteruit rijden tot een breder stuk. Het heeft een hele tijd geduurt voor het zo ver was.De smalle wegenSicle-winged Guan (chamaepetes goudotii. Ondersoort: tschudii). Zeldzame soort uit vochtige bergbossen. Bijzonder beestje! Deze weg was “deep down under”Iets bredere weg, maar toch nog oppassen. Omdat het zo mooi is, nog een…Bij het vallen van de avond.
We hebben 2 stevige klimmen gehad en heel veel gedaald. Het dalen ging ook niet snel omdat er veel stenen lagen. Het ging het best als je ging staan op de fiets.
Boven in de bergen was een oude politie post waar we zouden kunnen slapen en daar was ook een simpel restaurant. Het zag er niet aantrekkelijk uit en daarom zijn we maar doorgefietst. Net voor het donker waren we uit de bergen. In het donker zijn we naar Mocoa gefietst en daar hadden we een simpel hotel gevonden.
De hotel eigenaar was zeer enthousiast. Gisteren avond heeft hij uitgebreid uitgelegd waar we konden eten, hij noemde zeker 5 restaurants met routes….
Vanochtend bleef hij maar bezig met het maken van filmpjes en foto’s van ons. Met moeite konden we vertrekken.
We zijn op zoek gegaan naar een camping bij “El Fin del Mundo”. Dat was maar 10 km verderop richting het zuiden. De 3e “camping” hebben we gekozen.
Het is een camping gebaseerd op kunst die van een familie is. We zijn er zeer welkom.We kunnen er lunchen, avond eten en ontbijten. Dit wordt allemaal in deze keuken bereid. Hier hebben we gerust in de hangmatten Dit is hun huis.en hier staat onze tent.
In de middag hebben we een wandeling gemaakt.
Eerst in de jungle. Tot we bij een huis kwamen met zeer agressieve honden, ze hingen al aan Geert zijn broekspijpen. De mevrouw die er woonde zei dat we verkeerd zaten en toen zijn we maar omgekeerd. Een eind verderop was een dierentuin van dieren die in de Amazone leven. Dat was best zielig want ze zaten in kleine hokje. Maar och ja, in de jungle worden ze toch maar opgegeven…Deze toekan vond ik nog het mooiste
Daarna heb ik nog gezwommen in het snelstromende heldere water van de Rio Pepino maar daar zijn geen plaatjes van.
De eigenaar vertelde ons dat de “Trampolin de la muerte ” een verkeerde naam heeft. Het zou moeten zijn ” Trampolin de la vida”. De weg van het leven!
Om 8 uur staat het diner klaar en morgenochtend gaan we samen met de eigenaar naar de “Fin del Mundo”.
Geef een reactie