Gran Canaria

geplaatst in: Canarische Eilanden | 8

La canción de Gran Canaria

Tis Autumn: Nat King Cole

Eerste dag Gran Canaria, op weg naar een TOP route.

We hebben besloten om de route te fietsen die staat op bikepacking. “Bij uitstek een route die geschikt is voor een gravelbike”, dat willen we graag gaan beleven. We hebben zelf een route gepland naar het begin van deze “belevenis” en daar zijn we op deze dag naar toe gefietst.

Het eerste stuk was onverhard naar boven. Daarna hebben we een lange pauze gehouden bij een fietscafe. Met “goede benen” zijn we naar Ageate gefietst, op en af op een mooie route

In Ageate hebben we gekozen voor een luxe hotel met airco, een grote tv en een mooi uitzicht.

We hebben vis gegeten in een lekker restaurant aan de haven.

Op de valreep ontmoeten we dit geweldig stel uit Spanje/België (wonen in beide landen). Super enthousiast, leuk en grappig.

Eerste dag van de TOP route.

Met een grote voorraad eten en ieder 5 liter water vertrokken we naar de bergen. We zouden geen plaats meer tegen komen en dat klopte ook.

Het eerste deel van de route was verhard en veel klimmen langs de prachtige kustlijn.

Het 2e deel was onverhard en kronkelde naar de binnenlanden. Ook nu weer: naar boven maar prachtig!

Onderweg kwamen we steeds een Ier tegen die dezelfde route fietste als wij. Sterker nog, we kozen voor dezelfde slaapplaats in de bergen. Hij was er iets eerder en zijn tentje stond iets hoger.

Dit waren de plaatjes onderweg.

In de maneschijn keken we naar zijn tentje op het heuveltje. Meer contact hebben we deze dag niet gehad.

De 3e dag op Gran canaria

Ons tentje genoot van het ochtend glooren.
Wij van het uitzicht
Het begin van de route was erg zwaar, zowel onverhard naar boven en naar beneden. De keien en kiezels verhinderde ons om op de fiets te blijven.

Maar de omgeving was prachtig.

Steeds weer kwamen we “onze Ier” tegen. Toen we vroegen om zijn naam: Tom, was het ijs gebroken en zijn we samen verder gefietst, tot een camping waar we rond 3 uur aankwamen.

Deze camping was heel groot, er waren wc’s en water maar geen douches helaas. Er stond enkel een camper van een Duitser.

We besloten om samen te eten en Tom was zeer verrast dat we hem wijn konden aanbieden.

Toen we het eten op was kwam een wandelaar bij ons aan tafel zitten om ff bij te praten. Hij wandelt per dag bijna net zo veel als wij fietsen. Hij komt uit Duitsland en had een noorse naam, maar die zijn we vergeten.

Tom op de voorgrond, de “man met de Noorse naam” op de achtergrond
Daaronder staat ons tentje op de grote, verlate camping.

De dag van de “hoogtepunten”

We hadden besloten om niet meer af te dalen naar de zee om vervolgens weer naar boven te klimmen. Dit heeft ons een extra dag opgeleverd om “niets” te doen.

We hadden dus alle tijd en vanochtend ben ik als eerste op zoek gegaan naar het lek van mijn slaapmat. Na veel “onder water gedompel” vond ik uiteindelijk een klein gaatje aan de zijkant. Dat is nu voorzien van een plakker, ik hoop er maar het beste van.

Met Tom hebben we koffie gedronken en hebben afgesproken later op een camping weer te zien.

Het was vandaag bijna alleen maar klimmen.

Eerste plaatje van onderweg.

Momumento Natural del Roque Nublo

Deze rotsen zijn het teken van Gran Canaria. Je ziet ze vaak van ver overal boven uit stijgen. Wij wilde ze van dichtbij zien en moesten daarvoor een pittige wandeling naar de top maken. Het was prachtig op de top:

Hierna klommen we naar het volgende hoogtepunt, de:

Pico de las nieves

Ook hier rotsen maar minder spectaculair
Roque Nublo in de verte

Na deze hoogtepunten zijn we afgedaald naar de camping waar we hadden afgesproken met Tom. Hij was daar al een tijdje omdat hij de wandeling naar de Nublo had overgeslagen.

Weer een mooie campeerplek.

We waren geen winkel meer tegengekomen dus een heerlijke maaltijd bleef uit. Wat wij en wat Tom nog had hebben we gedeeld.

Hier is het opgepeuzeld.

Vanaf onze omgeving hadden we een mooi uitzicht die ieder moment van de dag anders was, zie hier:

De volgende dag.

Met Tom spraken we af dat we deze avond in grotten zouden slapen, daar zouden we elkaar weer ontmoeten.

We zijn afgedaald naar “Cruz de Tegeda” en daar hebben we ontbeten. We besloten om daar een wandeling te maken omdat we tijd genoeg hadden om bij de grotten uit te komen.

Ons wandelpad, bleek later ook de route te zijn van onze fietstocht. Daar kwamen we Tom weer tegen.

Eenmaal weer op de fiets namen we de beslissing om verhard af te dalen. Het gravelpad kende we immers al.

Al snel waren we in Artenara waar we inkopen zouden doen. Nadat we uitgebreid gegeten hadden bleek er geen enkele winkel meer open te zijn. Bij een benzine konden we nog net 2 flessen water, één broodje en een fles wijn kopen. Eigenlijk zou Tom voor de wijn zorgen, maar we kozen voor het zekere….

Hier nog een mooi uitzicht van onderweg.
De afslag naar “het geitenpad”
Het laatste stuk naar de grot was een grote hindernis om de fiets overheen te krijgen. Een meisje waarschuwde ons dat we daar niet met de fiets doorheen konden. Eigenlijk had ze wel gelijk…
Maar het was gelukt en Tom was er al.
De ingang van de grotten

Hij had geen wijn maar wel 3 biertjes bij zich! Nadat we alle drank ophanden zijn we de grot ingedoken.

Dit was het fietshok.

Laatste stukje op Gran Canaria

In deze grot hebben we geslapen.
Hier stond het tentje van Tom.
Om weer op een asfalt weg te komen was een hele toer. Geregeld moest Geert ook mijn fiets sjouwen over de rotsen.

We waren op tijd bij de haven. Daar hebben we afscheid genomen van Tom. Het was gezellig met hem.

Nu zitten we op de boot bij de meest praatgrage familie van Spanje. Over ruim een uur zijn we op Tenerife.

Tot dan!

Las rutas en komoot:

8 reacties

  1. Kees

    Wist niet dat Gran Canaria zo mooi en ruig is. Wel erg zwaar met al die beklimmingen en afdalingen over gravel paden. Gelukkig treffen jullie onderweg goed gezelschap. Jullie zijn nu vast goed voorbereid op Tenerife want dat is van de buiten categorie.

  2. Paul Mendels

    Ha Jet en Geert. Prachtig fotogeniek reisverhaal met lekker muziekje!
    Een aantal stukken heb ik gewandeld, nooit een fietser gezien ha ha. Wat een doorzetters…En nu Tenerife doorgronden. Veel reisplezier nog uit “frog and mudland”

  3. Leon Leijtens

    Het begint bijna gewoon te worden: de prachtige foto’s van omgevingen waar ik geen weet van heb, de begeleidende tekst, de meest waanzinnige routes waar een normaal mens niet eens aan zou beginnen, het opzoeken van het avontuur, de ontmoeting met allerlei soorten mensen en de blijmoedigheid die uit dit alles spreekt; bijna gewoon, maar dat is het natuurlijk absoluut niet.
    Dank dat je ons, veilige-thuisblijvers, hiervan deelgenoot maakt en ons inspireert om ook eens iets verder te gaan dan we gewend zijn, de grens over.

  4. H. Foolen

    Tjonge, ik zou sommige paden geen fietspad willen noemen, eerder een geiten-pad……….
    Maar, elke keer geniet ik weer van de foto’s en de verhalen, en het lef dat jullie hebben, dank!
    En kijk ik weer uit naar de volgende blog,
    groetjes, Helma

  5. Nel de Bruin

    Ja Jet En Geert het blijft genieten van jullie fiets avontuur !! Die Canarische Eilanden zijn – zeker op de manier waarop jullie ” ze ” doen – heel avontuurlijk!!

  6. yolanda

    Prachtige om deze avontuurlijke tocht te volgen zo, maar wel heftig lijkt mij. Wat een weldadige rust onderweg!

  7. yolanda

    Echt een avontuur! Wat een weldadige rust onderweg!Geweldig om dit wel te volgen maar niet te hoeven fietsen.

  8. Marinka van Beek

    Tjonge Geert en Jet, jullie doen hele bijzondere uitdagende dingen. Wat mooi. En respect.
    Veel plezier nog.
    Marinka

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *