De weg naar Oaxaca

Dag 58

Zaterdag 16 december, weg van de Trans México Bikepacking Route

Deze dag was voornamelijk verhard, maar regelmatig was het wegdek weggevaagd en zaten er grote kuilen in de weg waar we doorheen moesten manoeuvreren.

De laatste 25 km hebben we langs een drukke weg gefietst maar op de vluchtstrook was het goed te doen. Een keer kwamen we een bord tegen dat fietsers er niet mochten fietsers en wat later een waarschuwings bord “pas op voor fietsers”. Snappen jullie het nog?

We zijn van de trans México route afgeweken. Deze zou nog een paar dagen onverhard zijn met veel klimmen. We maken nu een kleine omweg zodat we minder hoeven te klimmen en, naar we hopen, ook meer asfalt zullen hebben.

We zijn gefietst tot de grote stad Matias Romero, we zagen dat er veel hotels waren. We hebben een deftige uitgezocht met een King size bed. Nu kan het nog, de komende dagen zullen we meer af zien.

De meisjes hadden veel vragen en waren geïnteresseerd in ons. Ik begon ook van alles te vragen. In hun vakantie gaan ze vaak naar Oaxaca, van hieruit is dat 8 uur met de bus of 7 dagen fietsen. In het buitenland zijn ze nog nooit geweest. Natuurlijk moest “lange Geert” daarna met een van de meisjes op de foto.

Dag 59

Zondag 17 december, Wind was ons goed gezind.

Deze dag moesten we eerst een lang stuk, over de grote weg, naar het zuiden en daarna weer naar het Noord-Westen. Dit alles om de onverharde wegen met steile klimmen van de Trans Mexico route, te vermijden.

Daarna moest er weer geklommen worden tussen de heuvels.

We fietste tot het dorpje Lachivixá, in de hoop dat we daar ergens de tent op konden zetten. Onderweg hadden we geen mooie plek gezien om te wildcamperen.

In het dorpje vroeg ik naar een plaats voor de tent. Het was zo geregeld. We staan nu onder een afdak en het is allemaal veilig hier, werd erbij verteld. Ook hebben we hier weer een eigen wc en douche. Nou ja…douche… buiten staat een kraantje. Dat water vang je op en neem je mee in een vies hokje en daar gooi je het water over je heen. We hebben deze actie níét uitgevoerd.

Dag 60

Maandag 18 december, even van het padje af en weer verder.

Rond 8 uur stapte we weer op de fiets nadat we eerst uitgebreid ons ontbijt hadden bereid en opgepuizeld.

De weg begon min of meer verhard al zaten er wel veel gaten in. Er waren harde windvlagen die ons verhinderde om op de fiets te blijven zitten. Een automobilist stopte en vertelde ons dat het een stukje verderop beter zou worden. Hij gaf ons de zegen van God en vertrok.

We zijn de verkeerde route blijven volgen want we zagen dat deze later weer samen zou komen met de juiste route. We zullen het nooit weten, maar we denken dat het niet veel uitgemaakt heeft dat we deze route hebben gefietst.

Het was veel en steil klimmen. Maar ook op de juiste weg, zouden we op dezelfde hoogte uit zijn gekomen.

Rond half 5 waren we Santa Isabel de la Reforma. Daar werden we met open armen ontvangen toen ik vroeg of we ergens de tent op mochten zetten.

In de avond kwamen nog veel mensen een praatje maken. Sommige waren bang dat we het koud zouden krijgen en we mochten ook nog wel ergens in een kamer slapen. We zouden alles gekregen hebben wat we wilde, niets was ze te veel. Ze zijn hier allemaal even goed voor ons!

Dag 61

Dinsdag 19 december, muziek aan en klimmen maar.

Een jongeman had beloofd dat hij om 7 uur het ontbijt voor ons zou verzorgen, maar we hebben hem niet meer gezien.

Met de muziek aan, kom ik meer in de juiste cadans om dom weg naar boven te trappen. Zo begon ik deze dag goed.

Na zo’n 10 km zijn we weer op de Trans México route terecht gekomen. De weg ernaartoe was bijna geheel onverhard, maar wel goed begaanbaar.

Uiteindelijk hebben we 2200 hoogtemeters geklommen en dat is heel veel!

In Pedregal zijn we op zoek gegaan naar een plaats voor de tent. Er was een grote meevaller want er was zelfs een hotel! Het was er schoon en we hadden een warme douche.

In de buurt was geen restaurant. Op de kamer hebben we ons eigen potje gekookt met de benzine brander. Het smaakte goed!