Dag 5: Weer op de fiets, mét bagage, zonder kinderen.
We hebben afscheid genomen van Tomas, Gineke, Roan en Torre. Dit betekende dat we weer zelf onze bagage mee moesten zuilen.
De route was grotendeels verhard, de zon scheen op onze bollekes en we hoefde alleen maar te trappen.
Onderweg hebben we inkopen gedaan, dat was ook weer even wennen want Gineke en Tomas hadden dat voor ons verzorgd de afgelopen dagen.
“Into the wild” hebben we het eten gekookt wat we onderweg bij elkaar gesprokkeld hadden. Het smaakte prima na een dag vol inspanning.
Dag 6, klein stukje gefietst
Het was een mooi maar zwaar klein stukje.
Rond 1 uur kwamen we langs een mooie herberg. Daar zijn we neergestreken. We kregen gelijk eten en hij vroeg of we er wijn bij wilde drinken. Dat vonden we vreemd omdat er moeilijk aan alcohol te komen was. Maar hij legde ons uit dat we in “Paradise” zaten.

Met Google translate heb ik nog een heel gesprek gevoerd met onze gastheer. In de middag hebben we het prachtige plaatsje Fifirt bezocht. Een goed Engels sprekende gids heeft alles laten zien. Het zijn allemaal schatten.
Dag 7, zware klim en indrukwekkend landschap
De route begon met een steile klim, die we grotendeels noodgedwongen moesten lopen. Daarna kwam er nog zo eentje, poeh poeh… Onverhard en op bijna 2000 meter hoogte. Het viel niet mee. De omgeving was prachtig, zie de foto’s.
Deel 2 was ook onverhard maar met de wind in de rug en iets naar beneden liep het gesmeerd. Het laatste stuk was verhard, we vlogen over het asfalt naar de grote plaats Taznakht.
Hotelletje was zo gepiept en de tajine smaakte weer goed.
Dag 8, mooie maar eentonige route naar de oosten.
Na een ontbijt met heerlijke koffie konden we er weer tegenaan. Over een verharde weg, waar af en toe een auto passeerde, ploeterde we ons weer naar boven. Gelukkig ging het 2e deel weer bergafwaards.
We kwamen een stel op de fiets tegen uit Canada. Ze hekelde Trump en waren bang voor de russen. Soms is het beter om geen nieuws te volgen…
Impressie beelden van onderweg
oja, de Canadezen wezen ons naar een winkel waar ze drank verkochten. Die verleiding konden we niet weerstaan en we hebben ons verwend met een heerlijke fles rosé.


Dag 9, ploeteren tegen de wind tot bijna in n’Kob
Er stond een stevig briesje en dat hadden we dit keer tegen. Vooral het eerste gedeelte, langs de rivier was mooi. Het 2e gedeelte over de grote weg, liet weinig nieuws zien.
We wilde doorfietsen naar een camping in n’kob maar iets daarvoor zagen we deze poort:

Geert heeft bijna de helft afgepingelt en de prijs valt nu reuze mee voor een verblijf in het meest luxe Berber hotel dat we ooit hebben gezien.

Morgen fietsen we richting het noorden. Hoe het er nu naar uitziet, hebben we dan de wind in de rug. Tot de volgende blog.
Erik Roosch
Wat een (onherbergzaam) avontuur. Niet makkelijk fietsen door de bergen, en je moet geen pech krijgen.
Mooi om de foto’s te bekijken en dit te volgen.
Yolanda
Ziet er schitterend uit wat een onbegaanbaar landschap lijkt het maar gelukkig lukt het jullie. Erg mooie foto’s, het hotel doet mij ook aan Iran denken.