Albanië, Noord-Macedonië, Albanië en Kozovo

Allerlei landen in de Balcan met ieder hun eigen cultuur. Zo ben je in het ene land en zo ben je er ook weer uit. Op Strava staan alle ritten, hier een link voor diegene dat leuk vinden: https://www.strava.com/athletes/2118621

Griekenland

Dit warme land hebben we verlaten nadat we eerst nog de ontstaansbron bewonderd hadden van de Mana Nerou.

Albanië.

Bij binnenkomst hadden we een fantastische rustige asfalt weg in een prachtige omgeving. 2 dagen hebben we daarvan genoten. De eerste nacht zaten we al voor 12 uur op een mooie, gratis, camping aan het water. We hadden niet door dat de klok weer gelijk stond met Nederland en hadden dus een uur extra. Langs de wegen stonden vele bunkers

Dag 1 in Albanië

Ook de 2e dag was het heerlijk fietsen. We bouwden onze tent op dicht bij de grens van Noord Macedonië. Het was een keurige, schone camping met veel keurige Nederlanders.

Noord Macedonië

Dit was een korte fietsdag tot Ohrid; een toeristen plaats aan het meer van Ohrid.

Op internet had ik al gelezen dat de campings in dit land smerig waren. We belanden hier op een “camper camping”, maar ons tentje was ook welkom. Op de wc zat een code, dus de hoop op een fris toilet was nog aanwezig. Echter… het was nog erger dan erg! Er lag een dikke vette grote mensen drol NAAST de pot en het stonk geweldig. Later was het wel opgeruimd, maar met mij en de wc kwam het niet meer goed.

In de middag hebben we Ohrid bezocht. Het is een mooie plaats met smalle straatjes aan het water en op de top een ruïne van een kasteel. Bruine beer mocht natuurlijk ook weer mee.

We hadden voetbal gekeken op het “grote scherm” . Tjongejonge, wat was Nederland slecht.

Weer naar Albanië.

Het was een vrij vlakke route langs een meer. De weg was rustig en mooi. En altijd is er wel weer een bron om water bij te tanken.

Bij de grensplaats Dibra wilde we eigenlijk wat eten. Maar het zag er allemaal troosteloos en smerig uit. We zijn maar doorgefietst naar de grens.

De grensovergangen verlopen soepel, zo ook deze. Meestal zijn we de enige en kunnen we zo door. In Albanië hebben we weer op een gratis camping gestaan bij een zeer vriendelijke man die ook nog lekker voor ons had gekookt.

De volgende dag was een zware rit door de bergen van Albanië. En!!! We kregen te maken met regen. Erg was het niet, want toen het losbarstte zaten we droog in een restaurant waar we heerlijk een gebakken eitje, met alles erop en eraan, gegeten hebben.

Na Kukës zijn we op zoek gegaan naar een camping die er niet was. We kwamen een Frans stel tegen die ook op zoek waren naar “onze” camping, maar ook zij viste naast het net.

Wij hadden voldoende eten maar te weinig water voor “into the wild”. Bij een klein dorpje heeft Geert om water gevraagd. Hij kreeg een gekoelde fles en bij een waterbron kon hij zijn 2 flessen vullen. Een andere dorpsbewoner gaf hem 2 komkommers cadeau. Het zijn echt schatten die Albanezen.

Kosovo

De volgende dag zijn we doorgefietst naar Kosovo. Het eerste stuk van de route was mooi, het 2e stuk was langs een drukke smalle weg waar niks aan was. We hebben vaak pauze gehouden en zijn uiteindelijk aangekomen in Pejë.

Bruine beer heeft nog wat vrienden gezien onderweg en hij was heel even verlieft. Maar we moesten weer verder, helaas, pindakaas. Nu wil hij eigenlijk naar “witte beer” (de beer van kleinzoon Roan) maar ja, dat kan nog niet (-:

In Pejë hebben we bij een hostel onze tent opgezet bij een super aardige vrouw. Ze heeft in wasje gedaan en goed voor ons gezorgd

In kosovo hebben ze de euro. De winkels zien er allemaal veel westers uit. De prijzen vallen erg mee, die zijn nog niet aangepast aan west Europa.

De mensen groeten snel en zijn vriendelijk, maar we komen ook veel bedelaars tegen, dat dan weer wel.