Alweer een enerverende dag vandaag. Het begon met klimmen, onverhard dalen, weer klimmen en weer lang dalen.
De route was eerst onverhard met nauwelijks verkeer.Het landschap in de bergen. Zelfs Geert maakt foto’s. Van grote groene bergen. Met mooie wegen.De hele route horen we dit soort geluiden. Hier vroeg ik of ik een foto mocht nemen van de paarden. Gelijk werd ik uitgenodigd om er zelf op te gaan zitten. Dit is een controle post van het leger. Het zijn hele jonge jongens volop bewapend. Deze foto mocht ik maken. Ik vroeg of ze er stonden voor de guerrilla, maar nee, het was enkel voor controle. In het dal was het landschap weer heel anders en het was weer een stuk warmer, wederom tropische temperaturen. Overvolle bus met een kind van amper 18 jaar achter het stuur.
In Prado moesten we beslissen of we verder wilde fietsen de komende 2 dagen naar Bogotá of rustig aan doen en vrijdag de bus nemen. Het werd de 2e keuze en we hebben de afslag naar het meer genomen.
We wilde graag in onze tent aan het meer slapen maar er was geen camping, wel een politiepost. Daar vroeg ik of we de tent op mochten zetten. Hij verwees ons naar een klein plaatsje. Maar verderop hadden we een mooi groen stukje gezien. Toen ik daarom vroeg ging hij het navragen aan de eigenaar. We kregen “groen licht”. De prijs was dat we met zijn boot mee gingen varen en daarvoor betaalde. De keuze was niet moeilijk.
Nadat we de tent hadden opgezet haalde hij zijn boot te voorschijn. Het was boven verwachting erg mooi.Kijk, dat zijn wij in een bootje. Hij scheurde met een vaartje van 30 km/u over her meer op weg naar de waterval. Daar heb ik even een douche genomen. Hij liet ons nog de zonsondergang zien.Kijk, daar staat onze tent weer, gezien vanaf het water.
Tegen het einde mocht ik nog een heel stuk zwemmen naast de boot. Dat was heerlijk in het warme water.
We zitten 20 meter vanaf het politiebureau. Net iets te ver weg om hun WiFi te gebruiken waarvan Geert wel de code heeft gekregen.
Om de haverklap komt de een na de andere agent een praatje met ons maken. We voelen ons enorm veilig. Wel staat op de achtergrond een autoalarm te loeien, als ze daar nu eens wat aan zouden doen…
Kees
Het ziet er weer mooi en afwisselend uit!
Bij de volgende controle post even vragen naar Tanja Niemeijer.