Op weg naar het Titicaca meer

La Paz ligt in een kloof, op een hoogte van ongeveer 3600 meter. Boven op de vlakte ligt de stad El Alto op ruim 4000 meter. Als openbaar vervoer hebben ze een kabelbaan. Wij hebben La Paz verlaten via deze kabelbaan. Dat scheelde 400 Hm stijl omhoog klimmen:


We kwamen aan in El Alto, een plaats waar, net als in La Paz, een miljoen mensen wonen.
Er waren veel markten en bij een daarvan hebben we een visje gegeten

Daarna zijn we langs de snelweg gefietst, naar het Titicacameer

Bij de plaats Huatajata was een museum over het Titicaca meer. Daar vroegen we of we de tent op konden zetten. Dat kon, maar hij had ook een boot aan de oever van het meer waar we konden slapen als we dat wilde. Dat vonden we luxe ten op zichte van een tent, dus dat wilde we graag.
Om 6 uur gaan hier de restaurants dicht, als we wilde konden we beter eerst wat gaan eten, aldus onze nieuwe vriend.

Hij fietste ff met ons mee naar “het beste” restaurant, dat schitterend lag aan het meer.



Daar hebben we lekker gegeten!

Bij terugkomst zijn we naar de grote boot gegaan:




Daar ging de zon onder:

En hebben we ons bed opgemaakt:

De jongen kwam nog een extra deken brengen, een hele zware, het leek meer op een tapijt.
Wat zijn wij een bofkonten dat we iedere keer weer, zulke aardige gastvrije mensen tegenkomen! Het blijft ons verrassen waar we keer op keer terecht komen.
Vanochtend loste de zon de wolken op

Daarna hebben we het museum bezocht. Van het riet dat hier groeit, maken ze boten en volgens Thor Heyerdahl zijn dit de beste boten die ooit van riet zijn gemaakt. In het museum stonden ook andere voorwerpen gemaakt van riet:


Hier staat Thor op de foto met zijn vader, daar was hij erg trots op:

We hebben vandaag langs het mooie Titicacameer gefietst.


We zijn met de pond naar de overkant van het meer gevaren. Er waren heel veel ponden, dus we konden kiezen welke we namen.



Bolivia is het enige land ter wereld waar ze wel een marine hebben maar geen open verbinding met de zee.

Waarom de mannen van de marine een zwemvest aanhebben op het vasteland is ons een raadsel:

Er zaten nog 2 stevige klimmen in vandaag, maar we zijn inmiddels heel wat gewend en het uitzicht was mooi:

We zijn nu in Cocacabana, een toeristische plaats bij het Titicacameer op de grens met Peru. We zagen deze plaats van ver al liggen:

We zitten nu in een warm hostel met heerlijke douche. We zijn benieuwd hoe het morgen in Peru is, zullen ze daar ook wifi hebben?

0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *