Frankrijk noord, België en weer thuis

Dag 77, weer op avontuur

Nadat we de laatste dagen grotendeels de geplaveide routes volgde lang kanalen en rivieren werd het nu wel weer eens tijd voor “avontuur”. We lieten komoot de weg plannen, dan weten we zeker dat we door ondoordringbare paden worden geloodst. Heerlijk was het, weinig auto’s en geen toeristen.

Het was een relaxte dag.

Dag 78, Bossen, Verdun en de Meuse.

We fietste door bossen over heuvelachtig terrein naar Verdun

Laatste stuk voor Verdun

In Verdun hebben we, op ons gemakkie vele oorlogsmonumenten gekeken

Daarna hebben we nog zo’n 30 km langs de Meuse (maas) gefietst. Dit is wel mooi, maar ook eentonig en weinig avontuurlijk. Met 1 foto is alles samengevat.

De maas.

We zitten nu op een camping die beheerd wordt door 2 Nederlandse zussen. Ze hebben het goed voor elkaar alleen moeten ze nog iets aan de douche doen, want die was ijskoud, brrrrr.

Dag 79, naar de Belgische Ardennen

Dit was weer een klimdag en wonderwel, begin ik dat steeds leuker te vinden. De plaatjes:

We waren verrast dat we langs de Orval Abdij kwamen. Bij aankomst op de camping moesten we het even proeven. Conclusie: de paters leveren goed werk.

Dag 80, verder door de Ardennen: mooi, veel gravel en veel hoogtemeters.

Dag 81, eindelijk weer een rustdag.

Het was alweer een tijd geleden en we zijn er weer achtergekomen hoe fijn een dagje rust kon zijn.

We hebben een uitstapje gemaakt naar Dinant. Deze plaats staat bekend als de geboorteplaats van Adolphe Sax, de uitvinder van de saxofoon. Dit is de reden waarom de saxofoon in Dinant overal aanwezig is. De stad eert zijn beroemde inwoner met saxofoon-gerelateerde bezienswaardigheden en evenementen, zoals de kleurrijke saxofoons op de Charles de Gaulle brug. Zie hier de foto’s:

We hebben nog een kasteel bezocht waar veel spectakel plaats vond met kano’s en een hindernis.

Kasteel van Walzin
Met commentator Geert

We zitten hier op een “koeiencamping”. Onze kleinzonen zouden er jaloers op kunnen zijn, maar zij komen nog aan de beurt…

Koeien camping
Stroompje op de camping.

Met een goed gevulde couscous salade en een glaasje rosé voor de tent hebben we de rustdag goed afgesloten.

Dag 82, relaxed ritje langs de Maas, een oude spoorbaan en nog een stukje onverhard .

Hier hebben we ons tentje opgezet.

Bij de pizzeria om de hoek hebben we lekker gegeten

Dag 83, Leuven

Via gravel wegen reden we naar Leuven. Leuven is mooi met veel historische gebouwen. We zijn nog op kraamvisite geweest bij Wouter en Lieke en hebben de mooie baby bewonderd.

Dag 84, over zoveel mogelijk gravelwegen naar de Brabantse Kempen

En de Brabantse gemoedelijkheid voelt altijd weer goed.

Dag 85, nostalgie in de Brabantse kempen.

Het voelt altijd weer goed om terug te zijn in de Brabantse kempen. Het is een gemoedelijk volk waar de koffie altijd klaar staat. Het dialect draagt daar ook een steentje aan bij.

We hebben een rondje gemaakt.

Eerst zijn we op visite gegaan bij mijn enige tante die nog “over is”. Ze woont in het verzorgingshuis in Bladel.

Bij Tante Sjaan van bijna 90 jaar.

Toen zijn we langs mijn geboortehuis gefietst

Op de Voort.

Daar was nu ook een camping maar er stond niemand..

Wel een originele naam

We zijn doorgefietst naar het Kerkhof en daar hebben we het graf gepoetst van mijn Vader, Moeder en broer.

Toen was Cobie aan de beurt, dit is een van de oude schoolvriendinnen. Ze heeft ons Steensel laten zien.

Op de markt in Eersel hebben we gegeten en een heerlijk ijsje gegeten. De “contente mens”, het beeldje naar gelijkenis vsn mijn vader stond op de markt nog op mij te wachten.

De contente mens.

Voordat we door fietste naar Mieke (ook een oude schoolvriendin) gingen we nog even over Duizel. Daar woont haar moeder (97 jaar) samen met haar dochter. Vroeger heb ik er veel gespeeld..Ze waren zeer verheugd om ons te zien.

Truus Kox, nog altijd vrolijk

In Bladel bezochte we dus Mieke en Job..Ook dat was leuk om ze weer te zien.

Rond half 11 was het kringetje weer rond en kropen we voor onze laatste nacht in ons tentje.

Dag 86, de laatste fietsdag

Daar gingen we dan: nu echt op weg naar huis. Na een heerlijk ontbijtje met verse broodjes stapte we rond half 10 op de fiets.

We kozen voor een mooie route
Met onverharde wegen.
Door Nederland
En door Grave

Tot we bij Roel (oudste zoon) Anne en Pim uitkwamen.

Anne had heerlijk voor ons gekookt
En Pim mocht nog even achterop.

Nu weer wennen aan het “gewone leven” maar met de weer zal dat best wel lukken!

Sporen die we achter ons hebben gelaten.

We zijn altijd op onze hoede om geen spullen achter te laten, maar het overkomt ons steeds weer

  • In Marokko hangen “ergens” nog 2 elastische waslijnen
  • Iemand loopt daar rond in mijn fleurige fietsshirt
  • Hopelijk hebben ze op mijn e-reader ook boeken kunnen plaatsen in het Arabisch, anders hebben ze er niets aan.
  • Geert dacht zijn mobiel nu echt kwijt te zijn, maar vond deze toch weer terug
  • Hetzelfde overkwam hem met zijn portemonnee met pasjes, ook deze kwam vanzelf weer aanwaaien.
  • Mijn witte helm is achter gebleven in Cadiz. Leon heeft deze in zijn koffertje gepropt. Nu mogen we die op komen halen en we krijgen er koffie bij: dat is nog eens service!
  • Ik had mijn mobiel en garmin aan de oplader gehangen in het toiletgebouw van de camping. In de ochtend was deze verdwenen….. bleek dat ik deze in het mannengedeelte had verstopt.
  • Een zoektocht naar earplugs leverde uiteindelijk een paar bruikbare op, maar kort daarna konden ze niet meer opgeladen worden.
  • Mijn earplugs stelde ik beschikbaar voor Geert, maar al snel “had hij er nog maar één”
  • De zonnebril van Geert ligt ergens op de grond in Frankrijk.

Komoot routes

In totaal hebben we ongeveer 5820 km gefietst en 58.000 hoogtemeters. Gemiddeld is dat ongeveer 75 km per dag met 750 hoogtemeters, de rustdagen heb ik dan niet meegeteld.

Alle routes, van begin tot het einde

4 reacties

  1. Yolanda

    Heerlijk dat jullie weer goed thuis zijn. Dank voor alle mooie reisverhalen en foto’s.

  2. Leon Leijtens

    Sporen die jullie hebben achtergelaten … er ligt nog een fietshelm van jou, Jet, bij mij op de plank, die je in Cádiz was vergeten op te zetten. Komen jullie nog even een kopje koffie bij me drinken? Daarna de helm niet vergeten mee te nemen.

    • Jet van der Aalst

      Oja, mijn helm! Helemaal vergeten te melden dat deze in jouw koffertje mee naar Nederland is gekomen. Graag komen we deze ophalen, zeker met een kopje koffie erbij. We appen wel…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *