27 sep 2022

Weer terug naar het binnenland opweg naar Teruel

door | geplaatst in: Spanje Zuid/Oost 2022-09 | 5

Via de eurovelo 8 zijn we eerst weer richting de kust gefietst en daarna hebben we via Komoot de route aangepast naar Murcia

Door de bergen richting zee.
Pauze
De verkorte route die ik had gepland via komoot, leide naar onmogelijke paden. Dat heb ik vaker meegemaakt maar ik ben er toch weer ingetrapt. Uiteindelijk hebben we nog een uitgang gevonden bij dit hek. Een boze boer vertelde ons dat we daar niet mochten fietsen… tja komoot, je had beter moeten weten.
Weer terug op de eurovelo 8 door een natuurpark. Het was weer prachtig.
Murcia was mooier dan we verwacht hadden.
Ook toen het al donker was.

Op donderdag zijn we weer richting het binnenland in gefietst

Het begon met een vlakke route, langs bergen en tussen granaatappels.
Elx, grote stad die we passeerde.
Daarna de onverharde “via augusto” genomen dat vroeger een Romeinse heerweg was.
Er waren dreigende luchten
We hadden nog wat obstakels voor de wolkbreuk…
Maar net op tijd voor het noodweer toesloeg zagen we een huis met een grote veranda waarvan de luifels dicht waren en de bewoners niet thuis. Er stonden stoelen en tafels klaar voor ons… Na ongeveer 1 uur klaarde het op en konden we verder. Niet veel later kon de regenbroek weer uit.
De “via augusto” lag er doorweekt bij maar het was schitterend.
Het rotsige pad leidde ons naar een prachtige camping.
Op dit plekje hebben we besloten om een rustdag te nemen.
Op deze “rustdag” hebben we een wandeling gemaakt rondom de bergen.
Niet spectaculair maar wel mooi.
Later in de middag zijn we naar het dorp “Sax” gefietst. Het enige mooie was dit kasteel op een top van een berg in het dorp. We hebben eten gekocht en dit hebben we in alle rust opgegeten op de camping.

Toen was het alweer zaterdag, nog één week te gaan. De onverharde “Via Agusto” was eergisteren moeilijk maar wel mooi. We besloten om deze even aan te houden.

Maar het ging moeizaam op “de Augusto”. We besloten om toch weer de “kleine witte weggetjes” te nemen. Dit zijn smalle verharde wegen met nauwelijks auto’s.
Het was een mooie route. Hier wordt aangegeven hoe hoog het water kan staan. Nu stond er helemaal niks in de sloot…
Als laatste nog een pittig klimmetje, maar we zijn er al aan gewend.
Uiteindelijk terecht gekomen op een rumoerige camping in de midle of nowhere. De wedstrijd Spanje-Zwitserland werd intensief beleeft.

In 5 dagen willen we via Teruel fietsen naar Valencia. De eerste 3 dagen maken we zelf een route en de laatste 2 nemen we de “via verde” vanaf Teruel naar Valencia.

Dag 1:

We begonnen met een onverharde klim naar ruim duizend meter hoogte. Boven was het nog maar 15 graden en mistig. Die kou zijn we niet meer gewend, brrrr.
Ieder dorpje heeft zijn eigen kasteel op een rots.
Op dit gedeelte van de route zijn we geen auto’s tegengekomen. Heerlijk rustig en mooi.
Na veel dalen kregen we ook weer een klim van 7,5 km. Het was goed te doen, lekker om in een kadans naar boven te fietsen.
Vlak voor we aankwamen in Requena, heb ik via booking.com dit volledige huis geboekt voor 33 eurootjes. (3 luxe badkamers, 3 (×2)slaapkamers, woonkamer, keuken etc). Alle aanwijzingen om binnen te komen gingen via WhatsApp. Net op tijd lukte dat want meteen daarna begon het te regenen.
De volgende dag. Dit is in het “Parque natural de Chera sot de Chera”.
Een park met diepe kloven en grillige rosten.
Heel, heel erg mooi.
Veel gefietst, veel gezien en de dag afgesloten met een stevige klim

Toen het donker was zagen we een heel raar fenomeen. Er was een hele lange sliert van sterren te zien. Het kwam ineens en verdween langzaam. Het duurde ongeveer een minuut. Heeft iemand enig idee wat dit geweest kan zijn? UFO’s in een trein?

Hier stond onze tent. Rond middernacht kregen we visite van een vos. Hij had ons eten geroken wat we niet hadden opgeruimd. Hij was niet bang en smulde gewoon door toen hij ons zag.

Vandaag was het een verrassing hoe de route zou gaan, want komoot was daar niet zo duidelijk in.

Het begon met ruzie omdat we elkaar kwijt waren en Geert niet zijn mobiel aan had staan. Ik moest “ouderwets” een auto aanhouden en vragen of hij een fietser gezien had. “Ja” dat had hij, zo’n 4 km verderop…

Daarna begon deze heftige klim

https://www.altimetrias.net/aspbk/verPuerto.mobi.asp?id=687

We zijn geen auto’s tegengekomen. Dan kan ook wel kloppen want ergens stond dat je niet verder mocht, maar dat geldt nooit voor ons…
Hier kwamen we bij de “sneeuwgrens”, bomen stonden er niet meer. Als je goed kijkt zie je rechts de weg verder omhoog gaan (bovenste foto).
Het was een kale vlakke boven. Koud en gigantisch veel tegenwind.
Uiteindelijk bereikte we de skipistes. Vanaf daar werd het weer verhard.
De route ging snel naar beneden en het werd weer groen.
Bijna beneden werden we verrast door gigantische gekleurde bergen. Super mooi.
Tegen de avond zijn we in Teruel aangekomen. Moe maar voldaan en alles was weer goed.

5 reacties

  3. roland
    | Reply

    die sterren op een rij die jullie gezien hebben zijn waarschijnlijk satellieten. Die worden soms in een rij weggeschoten en blijven zo zichtbaar

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *